Η ΑΛΗΘΕΙΑ - ΤΟ ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ Η ΖΩΗ

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια διασκεύη τής προφορικής διάλεξης τού Δρ. Στυλιανού Αττεσλή που εδόθη σε ανοικτή συγκέντρωση περί το 1990 στην Κύπρο.

Η. Σ. Οι Τέκτονες λένε ότι ερευνούν την Αλήθεια δίχως να θέτουν κανένα όριο. Τι είναι όμως Αλήθεια και πώς μπορούμε να πλησιάσουμε την Αλήθεια αυτή ; Σ.Α. Αναγνωρίζω ότι αυτό είναι παρά πολύ δύσκολο θέμα.

Θα προσπαθήσω όμως να σας πω όσο καλυτέρα μπορώ με απλές λέξεις το τι πιστεύω προσωπικά για το θέμα αυτό. Το ότι θα πω δεν είναι από μελέτες ούτε από τα διάφορα βιβλία ή τα συστήματα τής Ανατολής και της Δύσεως μόνον. Φυσικά, έχω μελετήσει πολύ. Τα βιβλία όμως μπορούν να είναι χρήσιμα ως οδηγοί αλλά τίποτα περισσότερο. Αυτά που θα σας αναφέρω είναι από την προσωπική μου εμπειρία.

Τι είναι Αλήθεια ;

Σ. Α. Δεν είναι βέβαια στην πρόθεση μου να σας δώσω μια θρησκευτική διάλεξη. Παρά ταύτα όταν έρθουμε στην Αλήθεια και στην Θρησκεία, θα αναφέρουμε και την θρησκευτική της πτυχή. Αν και η ορθόδοξη επιστήμη μας είναι ακόμη σε νηπιακή ηλικία, αναγνωρίζω ότι οι επιστήμονές μας έχουν κάνει πολύ μεγάλες και σοβαρές προσπάθειες. Ότι έχουν ανακαλύψει είναι πολύ αξιέπαινο, όμως δεν έχουν συναγάγει οποιοδήποτε συμπέρασμα, επειδή όλες προσπάθειές τους μέχρι σήμερα περιστρέφονται γύρω από την στερεά ύλη και την ενέργεια στο υλικό επίπεδο, τον χρόνο και τον χώρο, και τίποτα άλλο.

Τώρα, μερικοί επιστήμονες αρχίζουν να προχωρούν πέραν από την ύλη και να μας μιλούν για μια αδιαφιλονίκητη αντιύλη. Είναι γεγονός ότι ανέκαθεν οι εσωτερικές παραδόσεις όλων τών λαών αναφέρονταν σε επίπεδα ύπαρξης, πέραν από εκείνο τού φυσικού κόσμου, τα οποία δεν είναι αντιληπτά με τις φυσικές μας αισθήσεις.

Κόσμων που για την αντίληψή τους απαιτείται η αφύπνιση άλλων αισθήσεων που λέγεται πως έχουμε μέσα μας και οι οποίοι κόσμοι είναι τόσον πραγματικοί όσον και εκείνος που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Συχνά, όμως, η ιδέα τής ύπαρξης άλλων επιπέδων ύπαρξης αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό ως αποκύημα φαντασίας. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η σύγχρονη επιστήμη όλο και περισσότερο ενστερνίζεται την ιδέα τής παρουσίας παράλληλων κόσμων καθώς και αόρατων διαστάσεων, υπό το φως τών συγκλονιστικών ανακαλύψεων τής θεωρητικής φυσικής.

Η. Σ. Η Θεωρία τής Σχετικότητας, η Κβαντική Θεωρία, η Θεωρία τών Υπερχορδών και οι σύγχρονες κοσμολογικές θεωρίες για παράδειγμα, όλες τους μάς μιλούν, για επιπλέον διαστάσεις πέραν εκείνων που αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις και για παράλληλα σύμπαντα - διαστάσεις που εξελίσσονται ταυτόχρονα.

Σ. Α. Η ανακάλυψη της αντιύλης κατά τον 20ο αιώνα αποτέλεσε το έναυσμα για την συνειδητοποίηση της παρουσίας ενός ακόμη άγνωστου επιπέδου ύπαρξης, το οποίο σχετίζεται με το δικό μας κόσμο με τον ίδιο τρόπο που σχετιζόμαστε εμείς με το είδωλό μας μέσα σε έναν καθρέφτη. Όμως οι Μύστες και οι ερευνητές τής αληθείας γνώριζαν το επίπεδο αυτό και του έδωσαν άλλα ονόματα. Για αυτούς είναι μια πραγματικότητα, εργάζονται με αυτήν και καθένας τους είναι σε θέση να εξασκηθεί με αυτήν και να την χρησιμοποιήσει πρακτικά. Τώρα ας έρθουμε στις θρησκείες, όλες τις θρησκείες τού κόσμου, δια μέσου τών αιώνων.

Υπήρξε στην αρχή μια ευγενής, μια καλοπροαίρετη, μια μεγάλη προσπάθεια. Αργότερα πολλοί που είχαν μια αδιαφιλονίκητη δύναμη και που ήταν πρόθυμοι να ασκήσουν την δύναμή αυτήν με την βία εισήλθαν στην εκκλησιαστική ιεραρχία. Προσπάθησαν να επιβλη θούν προκειμένου να περιοριστεί η ευγενής και αγαθή προσπάθεια και προ πάντων να περιορίσουν οποιαδήποτε έρευνα. Και βλέπουμε τα αποτελέσματα σε όλες τις θρησκείες, Ανατολικές και Δυτικές. Η ουσία τού Χριστιανισμού ως θρησκεία και το Ορθόδοξο Δόγμα μας έχουν πολύ μεγάλο βάθος, πολλή αλήθεια, αλλά ποιός διαπερνά τα βάθη ; Σχεδόν κανένας… Η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, η Αιγυπτιακή φιλοσοφία, η Ινδική φιλοσοφία και άλλες, έχουν όλες πολύ μεγάλο βάθος. Είναι όλοι τρόποι προσέγγισης τής Αληθείας.

Η. Σ. Στην Χριστιανική θρησκεία και σε άλλα συστήματα και θρησκείες συναντούμε την χρήση τής μυθοπλασίας. Οι άνθρωποι τής εποχής εκείνης προσπάθησαν να κρύψουν την αλήθεια προκειμένου να αποφευχθεί η εκμετάλλευσή της από τους " βεβήλους ". Ποιά νομίζετε ότι είναι η έννοια τού Απωλεσθέντος Λόγου που τόσο προσφιλώς ο Τεκτονισμός χρησιμοποιεί σε διάφορες μυήσεις του ; Σήμερα όμως όλα αλλάζουν !

Σ. Α. Η Αλήθεια είναι και πρέπει να είναι ιδιοκτησία όλων μας. Σήμερα οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους. Επιπλέον η επιστήμη προοδεύει.

Έχουμε ατομικούς επιστήμονες που μπορούν να καταστρέψουν πόλεις σε μια στιγμή, αλλά και την παγκόσμια οικονομική επικυριαρχία. Αυτά είναι υπαρκτός κίνδυνος. Έτσι, ο ερευνητής τής αληθείας τής σήμερον, αντίθετα από τους Μύστες τού παρελθόντος, δεν πρέπει πλέον να κρύβει τις μεγάλες Αλήθειες με μύθους και αλληγορίες, από τον φόβο ότι κάποιος που θα διαπερνούσε την ουσία τής πραγματικότητας θα μπορούσε να αποκτήσει δυνάμεις για να τις εκμεταλλευτεί και να κάνει κακή χρήση ενάντια στους συνάνθρωπους του. Και εγώ αναρωτιέμαι, δεν υπάρχουν χίλιοι άλλοι τρόποι ή μέσα για να βλάψουμε τους συνάνθρωπους μας ;

Η. Σ. Βέβαια η χρήση τών μύθων και αλληγοριών στις μυήσεις τού Τεκτονισμού εξυπηρετεί ένα άλλο σκοπό διότι ο στόχος τους είναι μια κατ’ αρχήν υποσυνείδητη επίδραση.

Ο σκοπός τών παραβολών και αλληγοριών είναι να μεταδώσουν στον άνθρωπο ένα υψηλότερο νόημα με την ορολογία ενός κατωτέρου νοήματος. Έτσι ο άνθρωπος ή θα μπορέσει ή δεν θα μπορέσει να σκεφτεί μόνος του. Βασικά η κατανόηση τού ανθρώπου κινείται στο καθορισμένο φυσικό, υλικό επίπεδο του. Αλλά η παραβολή όπως και οι αλληγορίες τών μυήσεων, περιέχουν νοήματα που ξεπερνούν το κυριολεκτικό ή φυσικό επίπεδο, και αποτελούν ένα συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε ένα κατώτερο και σε ένα ανώτερο επίπεδο. Είναι επίτηδες έτσι φτιαγμένες ώστε να απευθύνονται πρώτα στο συνηθισμένο επίπεδο τού νου. Ταυτόχρονα όμως επιδρούν στον νού έτσι ώστε να ανυψώνει το φυσικό επίπεδο κατανόησης σε ένα άλλο επίπεδο νοήματος. Αυτό γίνεται διότι ο βασικός σκοπός όλων τών μυητικών οργανώσεων είναι να βοηθήσουν την ανάπτυξη τής ανθρώπινης φύσεως και να την καταστήσουν ικανή να δεχτεί άμεσες επιρροές από τα ανώτερα επίπεδα. Αναπτύσσουν τόσον την νόηση όσον και την πνευματικότητα, από όπου και το βασικό αξίωμα ότι « η μύηση είναι πάντοτε ατομική » και η οργάνωση απλώς υποδεικνύει τον δρόμο βοηθώντας να αποφύγουμε τα επικίνδυνα μονοπάτια . Εδώ έγκειται η ατομική εσωτερική εργασία τού καθενός μέσα από την μέθοδο τού Τεκτονισμού, που είναι η Μυσταγωγία. Είναι μια μέθοδος κατανόησης τής Αληθείας...

Σ. Α. Τι είναι όμως η Αλήθεια ; Μας έχει πεί κάποιος μέχρι τώρα κάτι για την Αλήθεια ; Ο Ιησούς μας είπε : « Είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή » . Αυτά είναι τρία συνώνυμα, και είπε « ΕΓΩ ». Και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είπε για τον Χριστό ΛΟΓΟ ότι είναι « το φως που δίνει το Φως σε όλα τα άτομα που ενσαρκώνονται στον κόσμο ». Συνεπώς, αυτό το Φως, που είναι η λεγομένη Αυτοεπίγνωση σε κάθε άνθρωπο, είναι η οδός, η αλήθεια, και η ζωή. Εντούτοις, πώς θα την βρούμε ; Πώς θα ξεκινήσουμε ; Και ποιά αλήθεια θα βρούμε ; Δεν είναι δυνατό να αποκαλύψει κανείς την Αλήθεια μέσα στον κόσμο τριών διαστάσεων, μέσα στο γήινο κόσμο, μέσα στον κόσμο στον οποίο τώρα διαβιούμε. Μπορούμε να κατανοήσουμε την σχετική αλήθεια, ναι, αλλά όχι την Αλήθεια. Μπορούμε άραγε να βρούμε την Αλήθεια στους κόσμους των τεσσάρων και των πέντε διαστάσεων, κόσμους που η ορθόδοξη επιστήμη αρχίζει πλέον να αναγνωρίζει και όπου μελετούν την λεγομένη αντιύλη ; Εκεί, στους κόσμους των τεσσάρων και των πέντε διαστάσεων, ο ερευνητής της αλήθειας μπορεί πάλι να βρεί την σχετική αλήθεια, λαμπρότερη, αλλά πάλι την σχετική αλήθεια. Πού όμως βρίσκεται η αλήθεια ; Ποιά είναι η αλήθεια ; Και αργότερα η ερώτηση : Πώς μπορεί ο άνθρωπος να πλησιάσει την Αλήθεια ; Και πώς η Αλήθεια θα είναι χρήσιμη για το άτομο ; Εδώ πάλι ο πολύ αγαπημένος μας Ιησούς, ο Χριστός, μίλησε σε εμάς σαφώς « Γνώσεσθε τὴν αλήθειαν, καὶ η αλήθεια ελευθερώσει ὑμᾶς ». ( Λουκάς κεφ. 18 : 8 ). Από τι θα μας καταστήσει ελεύθερους η Αλήθεια ; Άραγε είμαστε σκλάβοι και η Αλήθεια είναι ο μόνος τρόπος που θα μας ελευθερώσει από τα δεσμά τής σκλαβιάς ; Ναί, μόνον η γνώση τής Αλήθειας θα μας καταστήσει απαλλαγμένους από τις παραισθήσεις μας, από την κακοτυχία μας, από το σκοτεινό χάος στο οποίο κινούμαστε, από τις άλογες επιθυμίες μας, από την έχθρα, από την άγνοια και από τον φόβο. Τώρα ας εξετάσουμε για τι είδους αλήθεια μπορούμε να μιλήσουμε μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο, αυτόν τον κόσμο στον οποίον τώρα ζούμε. Εάν πούμε σε δέκα ανθρώπους που έχουν θαυμάσει ένα θαυμάσιο ηλιοβασίλεμα με όμορφα χρώματα ή μια υπεροχη ανατολή με τα θαυμάσια χρώματα : « Είναι η αλήθεια ότι είδατε αυτήν την ανατολή ή αυτό το ηλιο βασίλεμα ; » είναι βέβαιο ότι όλοι τους θα πουν : « βεβαίως το έχουμε δει ! » Και εάν επίσης έχετε μια εγχρωμη κάμερα και πάρετε φωτογραφίες, όλοι θα είναι βέβαιοι ότι ένα θαυμασιο ηλιοβασίλεμα με όμορφα χρώματα υπάρχει, ακριβώς όπως και μια θαυμάσια Ανατολή. Εντούτοις σήμερα ξέρουμε, από τις έρευνες μας, ότι αυτό που βλέπουμε δεν είναι κάτι πραγματικό. Επειδή εάν είμαστε σε μια άλλη θέση, από εκείνο το μέρος τού ορίζοντα που είχαμε την θέα, και ξανακοιτάξουμε, θα δούμε μεν τα ίδια σύννεφα που ήταν πολύχρωμα και όμορφα, όμως τώρα, από αυτήν την πλευρά τα βλέπουμε λευκά σαν το χιόνι. Όμως είναι τα ίδια ακριβώς σύννεφα που είδαμε λίγο πιο πριν στον ορίζοντα. Διερωτηθήκαμε αν είδαμε εκείνο το όμορφο ηλιοβασίλεμα ή την όμορφη Ανατολή ; Όχι, τα είδαμε. Ήταν εκεί. Σας ερωτώ όμως, ήταν στην πραγματικότητα αυτά εκεί ; Κάθε τι το ορατό στον παχυλό υλικό κόσμο μας είναι ένα φαινόμενο και η επίδραση μιας πραγματικότητας.

Η. Σ. Γιατί άραγε το τυπικό τού μαθητή μας αναφέρει ότι ένα από τα μελήματα μας είναι το να παρατηρούμε τα φαινόμενα ; Διότι η εμπειρία, η λογική, η αντικειμενική φύση και οι εκδηλώσεις της, τα αίτια και τα αποτελέσματά τους, είναι οι μοχλοί και οι βάσεις τής μελέτης αυτής, στην οποία ο καθένας μπορεί να προσαρμοστεί και να ωφεληθεί.

Σ. Α. Όμως ο ερευνητής τής αλήθειας δεν πρέπει να περιορίζεται στα φαινόμενα, επειδή όλα τα φαινόμενα είναι κρυμμένα στην σχετική αλήθεια. Αυτά δεν είναι η Αλήθεια.

Η Αλήθεια είναι πίσω από τα φαινόμενα στις Αιτίες - Νόμους, τους οποίους πρέπει να διαπεράσουμε προκειμένου να δούμε το τι είναι η Αλήθεια αυτή.

Σταματάτε με το αυτοκίνητο σε ένα σηματοδότη. Ξαφνικά εκεί που κάθεστε νομίζετε ότι κινείστε, ενώ στην πραγματικότητα έχει μετακινηθεί λίγο το αυτοκίνητο το οποίο έχει σταματήσει παραπλεύρως. Είναι μια οφθαλμαπάτη. Μου έχει τύχει αρκετές φορές. Αυτό όμως δεν είναι η αλήθεια, δεν είναι η πραγματικότητα, είναι ένα παιγνίδι τών αισθήσεων. Κάποιος έξω από το όχημα, στο οποίο είστε, θα δει πολύ σαφώς ότι κινήθηκε το άλλο όχημα και ότι εσείς παραμένετε στάσιμοι στην θέση σας. Μπορώ να σας πω χίλια τέτοια φαινόμενα που σας δίνουν την αντιληπτή εντύπωση ότι είναι η αλήθεια. Είναι αληθινά ως φαινόμενα μιας πραγματικότητας, την οποία μπορούμε μόνον να καταλάβουμε όταν διαπερνάμε βαθιά μέσα στις αιτίες τους, βαθιά στο εσωτερικό.

Η. Σ. Και πάλι ο Τεκτονισμός μας δίνει μια ένδειξη αναφερόμενος ότι πέραν από τα φαινόμενα επιβάλλεται να πραγματοποιούμε την κάθοδο στο βάθος τής συνειδήσεως !

Σ. Α. Ο ερευνητής τής Αληθείας διεισδύει στην πραγματικότητα πίσω από τα φαινόμενα. Επομένως στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να δούμε την Αλήθεια μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο, τον κόσμο των τριών διαστάσεων, ούτε στους αποκαλούμενους ψυχικούς κόσμους ( Μέσον Δώμα ), εκείνους τους κόσμους όπου τα ανθρώπινα όντα θα βρεθούν όταν εγκαταλείπουν τούς υλικούς οργανισμούς τους. Επειδή εκείνοι οι κόσμοι είναι επίσης κόσμοι τών εντυπώσεων, κόσμοι τοποχρονικοί, εν τούτοις όμως μιας διαφορετικής έννοιας, περισσότερος χρόνος και χώρος, τώρα. Ούτε μπορούμε να δούμε την αλήθεια στους νοητικούς κόσμους, τους κόσμους τής σκέψεως, επειδή και πάλι είναι κόσμοι τών μορφών και των εντυπώσεων. Έτσι, όσον είμαστε μέσα σε αυτούς τους κόσμους που μας δίνουν τις εντυπώσεις θα ξέρουμε τα φαινόμενα, την σχετική αλήθεια, δηλαδή θα βλέπουμε ορατό πίσω από το οποίο υπάρχει η Πραγματικότητα. Λέμε ότι αυτό το αντικείμενο είναι στερεό. Εάν σας δώσω ένα αντικείμενο που αποκαλούμε στερεό, χωρίς καμία αμφιβολία θα διαπιστώσετε ότι είναι στερεό, επειδή μπορείτε να το πάρετε στα χέρια σας και θεωρείτε ότι είναι στερεό. Παρά ταύτα ακόμη και η ορθόδοξη επιστήμη λέει ότι τίποτα το στερεό δεν υπάρχει. Γιατί σκέφτεστε ότι είναι στερεό ; Επειδή τα χέρια, με τα οποία κρατάτε το αντικείμενο, δονούνται όπως η ύλη, με σχεδόν τον ίδιο τρόπο ( σχεδόν ίδια συχνότητα ) όπως δονούνται τα μόρια του αντικειμένου, το οποίο αποκαλούμε στερεό. Οι Μύστες και οι ερευνητές τής Αληθείας μπορούν να "προβάλουν" ένα αποκαλούμενο αιθέριο χέρι. Επίσης οι λεγόμενοι ψυχοθεραπευτές μπορούν να το κάνουν αυτό. Προβάλλουν ένα αιθέριο χέρι και το βάζουν στο σώμα ενός ασθενή, με την άσκηση τής βουλήσεως τους και μπορούν να κάνουν τα πράγματα εκείνα, τα οποία θα αποκαλούσατε θαύματα.

Η. Σ. Έχω δει τέτοια φαινόμενα και γνωρίζω και τον τρόπο και συνεπώς έχω μια άμεση εποπτεία και εμπειρία επι τού θέματος και όχι θεωρίες από συγγράμματα. Στην πραγματικότητα, αυτά τα επιτεύγματα δεν είναι θαύματα και δεν είναι σημαντικότερα από ότι το παχυλό υλικό χέρι μας μπορεί να κάνει. Όμως πρέπει να ξέρει κανείς και να έχει διδαχτεί τον τρόπο τού πώς να το κάνει.

Σ. Α. Επομένως το υλικό σώμα ενός ατόμου δεν είναι στερεό, καθ’ ότι το αιθέριο του χέρι μπορεί ελεύθερα να εισαχτεί μέσα στο σώμα, που καλούμε στερεό, με τον ίδιο τρόπο ότι εισάγουμε μια μάζα ατμού. Συνεπώς, τι σημαίνει κάτι το στερεό ; Σε αυτήν την περίπτωση, ο ερευνητής της αλήθειας είναι σε συμμαχία με την σημερινή λεγομένη ορθόδοξη επιστήμη. Έχω πει προηγουμένως ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει την αλήθεια, ούτε να την γνωρίσει με τον συνήθη τροπο τού να λαμβάνει εντυπώσεις από τον υλικό, τον τρισδιάστατο κόσμο. Με ποιόν τρόπο λαμβάνει αυτές τις εντυπώσεις ; Φυσικά, μέσω τών πέντε αισθήσεων, να δει, να ακούσει, να δοκιμάσει, να αγγίξει και να προσλάβει την μυρωδιά. Έχει πέντε αισθήσεις, που προικοδοτούνται από το Θεό ἢ την φύση, εάν προτιμάτε. Με αυτές τις πέντε αισθήσεις προσλαμβάνει τις εντυπώσεις. Το φως δίνει τις κυμάνσεις που πάλλονται και αντανακλώνται και υπάρχει κάτι που δημιουργεί την αποκαλούμενη εικόνα ἢ το είδωλο τού αντικειμένου μέσα μας. Ο ερευνητής ( Τέκτονας ) τής Αληθείας, φυσικά, θα το μελετήσει αυτό. Τα Ερευνά όλα. Εάν το άτομο δεν είχε τις πέντε αισθήσεις, πώς θα μπορούσε να αντιληφθεί το περιβάλλον του, τον κόσμο ; Υποθέστε ότι δεν εχουμε καμία θέαση ἢ πάρτε ένα τυφλό άτομο έξω στην φύση. Πώς αυτό θα αισθανόταν έξω στον ήλιο και το φως ; Σαν ζεστασιά που διαλύει το κρύο, εντούτοις δεν θα μπορούσε να δει τίποτα γύρω του, κανένα δέντρο, κανένα χρώμα, απολύτως τίποτα. Όμως επειδή δεν έχει την θέα, αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν υπάρχει γύρω από τον αυτόν ; Φυσικά όχι. Τα πράγματα υπάρχουν και εκείνος που μπορεί και βλέπει είναι ευτυχής να τα δει. Σας λέω, εάν το άτομο είχε αισθήσεις πέραν από τις πέντε αισθήσεις, εάν είχε έστω και μόνο μια αίσθηση περισσότερο, θα έβλεπε όλα γύρω από τον αρκετά διαφορετικά από ότι μπορεί να δεί με τις πέντε αισθήσεις. Νομίζετε ότι καθένας μας βλέπει το περιβάλλον, μέσω τών πέντε αισθήσεών του, με τον ίδιο τρόπο ; Βεβαιότατα όχι !

Νομίζετε ότι τα ζώα στο ζωικό βασίλειο, διαφορετικά στο μέγεθος όπως είναι, μπορούν να αντιληφθούν το περιβάλλον μας με τον ίδιο τρόπο όπως εσείς κάνετε, ακόμη και αν είχαν συνείδηση ἢ αυτοεπίγνωση όπως έχει ο άνθρωπος ; Και πάλι Όχι.

Σας λέω ότι οι ερευνητές τής αλήθειας μπορούν να ξυπνήσουν άλλες αισθήσεις και να δουν τα πράγματα, να απολαύσουν τα πράγματα, τα οποία δεν μπορούμε τώρα. Αυτά τα πράγματα υπάρχουν, είναι, μόνον που δεν μπορούμε να τα αντιληφτούμε, επειδή δεν έχουμε τα μέσα να λάβουμε αυτές τις εντυπώσεις.

Και εάν είχαμε όλο και περισσότερες αισθήσεις ; Τότε θα μπορούσαμε να απολαύσουμε περισσότερα, πολύ περισσότερα. Επομένως πιστέψτε με, σας λέω ότι οι πέντε αισθήσεις δίνουν πολύ λίγα πράγματα, ως εντυπώσεις στον άνθρωπο.

Η. Σ. Ας μου επιτραπεί να κάνω χρήση μιας πολύ διαφωτιστικής προτάσεως από το τυπικό τού Εταίρου : « Ο όρος " πέντε αισθήσεις " , δεν πρέπει να ληφθή απολύτως, καθ’ όσον πρόκειται περί οργάνων τού σώματος και δυνάμεως τής ψυχής. Αλλά η ψυχή δεν έχει σταθερόν και ορισμένον αριθμό αισθήσεων, ποιείται δε χρήσιν τών πέντε οργάνων, άτινα το σώμα θέτει εις την διάθεσιν αυτής όπως γνωρίσει τον εξωτερικόν κοσμόν… ». Τι είναι η εμπειρία ; Η εμπειρία είναι το πρώτο στοιχείο τής συνείδησης τού όντος. Όταν γεννηθεί ένας άνθρωπος κι αφού οι οργανικές του αισθήσεις φτάσουν στην πλήρη τους ανάπτυξη, τις χρησιμοποιεί για να αποκτήσει με αυτές την γνώση, που θα του δώσει την συνείδηση και επίσης για να μπορέσει επί τέλους να αποκτήσει την εμπειρία, που θα του δώσει την λογική. Κάθε πράγμα που βλέπει, γίνεται γι' αυτόν αντικείμενο τής έρευνάς του. Ενεργοποιεί τότε τα αισθητήριά του όργανα ( πέντε αισθήσεις ) και αποκτά γνώση τού αντικειμένου αυτού.

Σ. Α. Θα με ρωτήσετε τώρα αν μπορούν κάποιοι από εμάς να αποκτήσουν αυτές τις ικανότητες. Μιλώ φυσικά για την διαίσθηση, την διόραση, διακοή, κ.λ.π. Και σας απαντώ. Ναι, σίγουρα. Μπορούν να αποκτήσουν αυτές αλλά και πολλές άλλες ικανότητες. Και θα αναρωτηθείτε και θα πείτε, γιατί εκείνοι και όχι εμείς οι ίδιοι ; Σας απαντώ, ότι κανένας δεν μπορεί να το πετύχει εκτός αν έχει την πίστη, την επιθυμία, την κλίση και την διάθεση να το επιτύχει. Όπως είπε ο Ιησούς : « αμήν αμήν λέγω υμίν ο πιστεύων εις εμέ τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει και μείζονα τούτων ποιήσει » ( Ιωάννης κεφ. 24 : 12 ). Μόλις αρχίσουμε να προικίζουμε τον εαυτό μας με τις νέες δυνατότητες, θα δούμε περισσότερη αλήθεια γύρω από εμάς. Τώρα έχουμε το άτομο μέσα σε ένα παχυλό υλικό σώμα με τις πέντε αισθήσεις του. Βρήκε τον εαυτό του γεννημένο εδώ στον κόσμο, να μεγαλώνει υποκείμενος στις τοποχρονικες συνθήκες. Τι άλλο είναι το άτομο τής σήμερον, ο Γιάννης, ο Κώστας, Μαρία, η Ελένη ; Πεντακόσια έτη πριν μπορεί να είχαμε άλλα ονόματα, άλλα ενδιαφέροντα, άλλες εμπειρίες, αλλά πάλι ήμασταν ανθρώπινα όντα με πέντε αισθήσεις. Αλλά τότε το περιβάλλον ήταν διαφορετικό, δεν είχαμε τις πολυκατοικίες, τα αυτοκίνητα, τα ελικόπτερα, υπήρχε ένας άλλος κόσμος. Τώρα, έχουμε το άτομο όπως είναι σήμερα. Ποιά είναι η αλήθεια γύρω από αυτό το άτομο; Ποιό είναι αυτό το άτομο ως υλικό σώμα ; Η ορθόδοξη επιστήμη κάνει έρευνα, έχουμε την χημεία, την βιολογία κ.λ.π. Οι επιστήμονες ξέρουν πολλά για το παχυλό υλικό σώμα και έχουν ακόμα πολλά να μάθουν, για παράδειγμα σχετικά με το μεταβολισμό, τους αδένες κ.λ.π. Σήμερα το άτομο είναι ένα φαινόμενο τής Ζωής, αλλά έχουμε πολλά άλλα φαινόμενα τής Ζωής γύρω μας. Έχουμε τα κρύσταλλα, το φυτικό βασίλειο, το ζωικό βασίλειο, έχουμε την ζωή στο κατώτατο σημείο τής θάλασσας. Κοιτάζοντας γύρω μας μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο, μπορούμε να δούμε τις μυριάδες τών μορφών ζωής ως φαινόμενων τής Ζωής. Ποιά είναι τώρα η διαφορά μεταξύ τού ανθρώπου και κάθε άλλης μορφής ζωής ; Όταν εξετάζουμε αυτές τις ζώσες μορφές, βλέπουμε ότι το κάθε είδος μορφής ζωής προικίζεται με ένα δικό του τρόπο πρόσληψης εντυπώσεων και αντιδράσεως στο περιβάλλον του. Έχω πει προηγουμένως ότι όλοι οι ζώντες οργανισμοί δεν αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους με τον ίδιο τρόπο, ούτε βέβαια και οι άνθρωποι. Ο τρόπος αντιμετώπισης τών εντυπώσεων, ανάλογα με το επίπεδο τής Συνείδησεως ἢ Αυτοεπιγνωσεως τού ανθρώπου, εξαρτάται από την εκπαίδευση και την ανάπτυξή του, επειδή ο χρόνος είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας. Η σύγχρονη επιστήμη είναι ακόμη κατάπληκτη διότι δεν μπορεί να εξηγήσει το φαινόμενο τής ζωής. Και σας ρωτώ τώρα, τι είναι Ζωή ; Χριστός είπε, « είμαι ο οδός, και η αλήθεια, και η Ζωή ». Τι είναι Ζωή ; Είναι η Ζωή η Αλήθεια ; Μήπως το φαινόμενο τής ζωής είναι η Αλήθεια ; Όχι ! Το φαινόμενο τής ζωής είναι η σχετική αλήθεια.

Είπα και πιό πριν ότι είναι μόνο ότι είναι αντιληπτό. Αλλά τώρα, τι είναι Ζωή ; Το ψάρι είναι ζωή, ο ευκάλυπτος είναι ζωή, η λεμονιά είναι ζωή, πολλά πράγματα είναι ζωή.

Το άτομο, εντούτοις, είναι διαφορετικό, πολύ διαφορετικό. Έτσι, τώρα θα μελετήσουμε το άτομο από μια άλλη πλευρά, εκτός από το παχυλό υλικό σώμα και τις ικανότητες τού υλικού σώματος, όπως για παράδειγμα τις πέντε αισθήσεις. Κάθε άνθρωπος έχει πέντε αισθήσεις, τόσον ο ατομικός επιστήμονας όπως επίσης και ο λούστρος που γυαλίζει τα υποδήματα στον δρόμο. Αλλά έχω πει πιο πριν ότι όλα τα άτομα δεν ερμηνεύουν τις εντυπώσεις από το περιβάλλον με τον ίδιο τρόπο.

Η. Σ. Ούτε φυσικά όλοι ερμηνεύουν τα Μυσταγωγικά σύμβολα και τις αλληγορίες με τον ίδιο τρόπο διότι δεν βρίσκονται στο ίδιο συνειδησιακό και αυτοεπιγνωσιακό επίπεδο.

Σ. Α. Τώρα, ας διερωτηθούμε και πάλι, τι είναι ο άνθρωπος ; Είναι το υλικό σώμα, οι πέντε αισθήσεις, τα χέρια και τα μπράτσα, τα σκέλη και τα πόδια, το σώμα και η ικανότητα της μετακίνησης του υλικού σώματος εδώ και εκεί ; Ασφαλώς Όχι ! Τώρα, εξετάζουμε τον άνθρωπο και από μια άλλη άποψη, ως μια Αυτοεπίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα άτομα, ως υλικοί οργανισμοί, είναι παρόμοιοι, με μικρές μεμονωμένες διαφορές. Κάποιος μπορεί να είναι πιό ψηλός, άλλος μικρότερος, αλλά όλοι είναι ανθρώπινα όντα, όλοι έχουν ένα ανθρώπινο σώμα και ως παχυλοί υλικοί οργανισμοί όλοι μοιάζουν ο ένας με τον άλλον, τα ιδία όργανα κ.λ.π.. Τι όμως μπορούμε να πούμε για τις προσωπικότητες τους ; Υπάρχουν δύο ανθρώπινα όντα σε ολόκληρο τον κόσμο, τα οποία έχουν ακριβώς την ίδια προσωπικότητα ; Μπορούμε, αν μελετήσουμε το υλικό σώμα τού ενός ανθρώπου να ξέρουμε το υλικό σώμα όλων τών ανθρώπινων όντων. Εδώ είναι αυτό το όργανο, εκεί υπάρχει εκείνο το όργανο. Αύτη είναι η λειτουργία αυτού του οργάνου και αυτή είναι η λειτουργία εκείνου τού οργάνου.

Μπορούμε όμως να μελετήσουμε γενικά την προσωπικότητα ενός ανθρώπου μελετώντας την προσωπικότητα ενός άλλου ; Είναι η αυτοεπίγνωση της προσωπικότητας τού ατόμου προϊόν του υλικού σώματος ; Η λογική μάς λέει Όχι. Διότι σε τελική ανάλυση, οι υλικοί οργανισμοί μας δεν είναι και τόσο διαφορετικοί όσον οι τόσο μεγάλες διαφορές μεταξύ τής προσωπικότητας όλων τών ανθρώπινων όντων που υφίστανται σήμερα. Τι είναι αυτό που κάνει αυτήν την διαφορά ; Τι είναι αυτό μας δίνει την Αυτοεπίγνωση τής προσωπικότητας, και πάλι σαν προϊόν τού χρόνου και του χώρου - τόπου ;

Θα μελετήσουμε λοιπόν αυτήν την προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση, το πώς αυτή κτίζεται μέσω των εντυπώσεων και των αντιδράσεων, που δημιουργούν στο άτομο ορισμένες συνθήκες, ορισμένες καταστάσεις και επιθυμίες. Σημειώνουμε λοιπόν πρόοδο.

Έχουμε συνεπώς και την ανθρώπινη Προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση, ως ένα άλλο φαινόμενο τής ζωής, πέραν από το υλικό τοποχρονικό μας σώμα.

Ας εξετάσουμε τώρα το άτομο μέσα στην κοινωνία. Γύρω σας, μπορείτε να δείτε και να μελετήσετε τις αδυναμίες, επιθετικότητα, αλλά και καλοπροαίρετες καταστάσεις.

Και θα δείτε άτομα με έναν ακόμη πιό μακρινό στόχο, να κτίζουν ένα χαρακτήρα, και που αρχίζουν τώρα να ελέγχουν την προσωπικότητά αυτοεπίγνωση τους προκειμένου να επιτυχουν τον πραγματικό έλεγχο της. Ξέρουν την αλήθεια αναφορικά με τον εαυτό τους και σχετικά με την κατάστασή τους μέσα στους κόσμους. Υποθέστε ότι ένα ατομο που τον αποκαλούμε Μύστη ἢ ερευνητή τής αλήθειας ἢ του δίνουμε οποιοδήποτε άλλο όνομα, μπορεί να ανήκει σε μια σοβαρή Σχόλη Μυητικών μελετών ( όπως ο Τεκτονισμός ). Τι θα ωφεληθεί αυτό το άτομο, τι είναι αυτό που το άτομο αυτό θα κερδίσει ;

Ας τον συγκρίνουμε με ένα άτομο που εξοργίζεται με την παραμικρή πρόκληση, του οποίου η συμπεριφορά στο σπίτι και στην κοινωνία είναι ανόητη και άνευ λογικής.

Το ότι είχε κάνει οι μεγάλες προσπάθειες να αποκτηθεί ένας πανεπιστημιακός τίτλος είναι άσχετες, επειδή βλέπουμε την συμπεριφορά του. Μπορεί να είναι η συμπεριφορά ενός προσώπου υψηλής μόρφωσης ἢ η συμπεριφορά ενός ακαλλιέργητου ατόμου. Συνεπώς, μόνον η εκπαίδευση, η σκληρή δουλειά και η μελέτη στο σχολείο και το πανεπιστήμιο δεν παρέχουν τον χαρακτήρα στον καθένα. Αλλά εκείνος που βρίσκει τον δρόμο του, αντικρίζει τώρα μια νέα κατάσταση. Ο Χριστός Λόγος μάς μίλησε για έναν πολύ συγκεκριμένο δρόμο. Είπε : « Είμαι η οδός, η αλήθεια, και η ζωή ». Για ποιόν δρόμο, για ποιά αλήθεια, και για ποιά ζωή μιλούσε ; Και όταν είπε « το ΕΓΩ », τι εννοούσε ; Φυσικά εννοούσε τον καθένα από μας, τον κάθε άνθρωπο. Γιατί ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο γίνεται μια αυτοεπιγνωσιακη ύπαρξη, ιδιότητα που δεν την έχουν τα άλογα ζώα. Γίνεται Ον Λογικό και Εκείνος ( ο Χριστός ) Είναι ο ΛΟΓΟΣ. Τώρα, ποιά είναι η αλήθεια για τον άνθρωπο ; Είναι ο άνθρωπος ένα ζώο όπως όλα τα άλλα ζώα ἢ και χειρότερο από τα άλλα ζώα, δεδομένου ότι οι άνθρωποι παλεύουν και σκοτώνουν ο ένας το άλλον καθημερινά, είτε καλούνται Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, Αφρικανοί, Ασιάτες, είτε καλούνται υπανάπτυκτοι ἢ και πολύ πολιτισμένοι ; Η γνώση τών εξωτερικών πραγμάτων και η γνώση τών άψυχων μηχανών δεν μπορεί να μας δώσει την ηθική ανωτερότητα ἢ την πνευματική υπεροχή έναντι των άλλων ανθρώπων, ούτε καν να αυξήσει στο ελάχιστο την ευτυχία μας. Θα προσέξετε ότι γύρω μας στην κοινωνία οι συνάνθρωποι μας βρίσκονται μέσα σε μια φοβερή σύγχυση. Ο άνθρωπος έκανε όχι μόνο τον τόπο που κατοικούμε αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη μια κόλαση. Τα ίδια προβλήματα βασανίζουν όλους τούς λαούς και όλους τούς συνανθρώπους μας. Έχουμε τις ασθένειες τού παχυλού υλικού σώματος, αλλά και ασθένειες που θα τις πούμε ψυχονοητικές που βασανίζουν τον κόσμο. Έτσι, όχι μόνον τα νοσοκομεία είναι γεμάτα, αλλά και τα άσυλα φρενοβλαβών είναι γεμάτα. Και θα δούμε σήμερα τον άνθρωπο μέσα σε οποιαδήποτε κοινωνία, σε οποιο ήποτε κράτος, σε οποιοδήποτε μέρος τού πλανήτη μας να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, που φυσικά αιτία όλων αυτών είναι ο ίδιος. Μπορεί να τούς δούμε να είναι πτωχοί, πάμ πτωχοι ἢ να είναι πολύ πλούσιοι, αλλά θα τούς βρούμε όμως και στην ασθένεια τού παχυλού υλικού σώματος και στις λεγόμενες ψυχονοητικές ασθένειες και στην ίδια πάντοτε σύγχυση. Γιατί άραγε ; Ποιά είναι η αιτία αυτής τής σύγχυσης ;

Μπορούμε να βρούμε μέσα στην φτώχια ανθρώπους δυστυχισμένους που είναι έτοιμοι να ερευνήσουν ἢ να δεχθούν μια αλήθεια και μπορούμε να βρούμε και μέσα στα πλούτη ένα πανέτοιμο να τινάξει τα μυαλά του στον αέρα , γιατί είναι σε μεγαλύτερη σύγχυση, διότι δεν βρήκε. Και αν τον ρωτήσουμε για αυτό που έψαχνε, ούτε και ο ίδιος ξέρει να μας απαντήσει για το τι ήθελε ἢ έψαχνε να βρεί και δεν το βρήκε ! Γιά τον λόγο αυτόν, το κυριότερο μέλημα τών ανθρώπων στην αρχαιότητα ήταν η Αυτογνωσία, το Γνώθι Σ’ Αυτόν. Βλέπετε τώρα τι έχει συμβεί ; Τι είμαστε εμείς ως ανθρώπινα όντα ; Ποιά είναι η αλήθεια για μας, για το άτομο ; Και πώς μπορεί το άτομο να πλησιάσει αυτήν την μεγάλη αλήθεια που την αποκαλούμε Ζωή ; Όχι το φαινόμενο τής ζωής. Τα φαινόμενα τής ζωής τα βλέπουμε γύρω από μας ως κάτι αντιληπτό. Διαπερνάμε μέσα στις αιτίες-νόμους και βρίσκουμε την πραγματική Ζωή. Μερικές Μυστηριακές σχολές μιλούν για μια καθορισμένη Κοσμική Συνείδηση. Η Χριστιανική θρησκεία μάς μιλά για το Άγιον Πνεύμα και για την κάθοδο τού Αγίου Πνεύματος, το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ως ένα παραμύθι... Για αυτούς η πραγματικότητα είναι μόνο τα χαρτονομίσματα, οι πέτρες υπό μορφή κτηρίων, τα λαμπερά και πολύτιμα μέταλλα ἢ πέτρες ξανά. Εδώ έχουμε την μεγάλη παραίσθηση. Έχετε ποτέ για μιά φορά σκεφτεί σοβαρά για την ζωή ;

Επειδή όταν ξέρετε ποιά είναι η Ζωή, θα πρέπει να αρχίσετε να σέβεστε αυτό το πράγμα που αποκαλούμε Ζωή. Όχι μόνο επειδή είστε ζωή και ζείτε, αλλά και επειδή πίσω από το φαινόμενο τής ζωής είναι η ίδια η Ζωή. Ζούμε μέσα σε ένα υλικό σώμα κατά χάριν και όχι δικαιωματικά που άλλοι έφτιαξαν για εμάς και του έδωσαν Ζωή, άλλοι το συντηρούν και το κρατούν σε καλή λειτουργία εκτός και άν επεμβαίνουμε αφρόνως και προξενούμε τις λεγόμενες ασθένειες. Τι είναι Ζωή, όχι ως φαινόμενο αλλά ως Aιτία ; Ποιό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ; Ο ερευνητής τής Αλήθειας διαπερνά τις αιτίες προκειμένου να βρεθεί αυτή η Ζωή, και για να ξέρει το τι είναι. Μπορούμε να συνδέσουμε την Ζωή με την Παναγάπη ; Όχι ότι σκέφτεστε ως αγάπη. Αυτό δεν είναι τις περισσότερες φορές τίποτα περισσότερο από γοητεία και παραίσθηση, έκφραση σεξουαλικών ορμών. Αυτό δεν είναι αγάπη, είναι πάθος. Αλλά πάλι τι είναι Παναγάπη ; Παίρνουμε τώρα τα φαινόμενα τής ζωής μέσα στον κόσμο εδώ. Βλέπουμε ένα μικρό πουλί και το μελετάμε. Το παίρνουμε στο χέρι και αισθανόμαστε τους κτύπους τής καρδιάς, που πάλλεται. Το έχετε κάνει ποτέ αυτό ; Ένα μικρό-μικρό ζώο. Πάρτε το στα χέρια σας, κρατήστε το, χαϊδέψτε το, αγκαλιάστε το, ακούστε τον κτύπο της καρδίας του. Αυτός ο κτύπος τής καρδιάς του, τι σκέφτεστε ότι είναι ; Η ζωή, η Aγάπη. Ποιά αγάπη ; Η Παναγάπη, απανταχού. Κοιτάξτε γύρω από σας και δείτε τι συμβαίνει στο ζωικό βασίλειο, στο φυτικό βασίλειο. Ο ερευνητής τής αληθείας δίνει προσοχή σε όλα. Τα μελετά όλα, τα ψάχνει όλα και γονατίζει εμπρός στην Πανσοφία μέσα στα Σύμπαντα. Βλέπει την Αλήθεια, την Ζωή και την Παναγάπη που ενώνει και συντονίζει ολόκληρη την πλάση. Δεν χρησιμοποιώ την λέξη Θεός διότι είναι πιθανόν ότι η λέξη αυτή κάποιους τους ενοχλεί.

Η.Σ. Κάποιους άλλους ενοχλεί η έκφραση Μ.Α.Τ.Σ. Ας είναι…

Σ.Α. Δεν τις αναφέρω όμως, κυρίως επειδή οι λέξεις μειώνουν το Απόλυτον Είναι την Φύση τού οποίου δεν μπορούμε να συλλάβουμε με τον χωμάτινο εγκέφαλό μας. Και πού είναι η Αλήθεια ; Η Αλήθεια είναι μέσα μας. Είναι παντού γύρω από εμάς. Είναι μέσα σε εμάς, επειδή ο πολύ αγαπημένος Ιησούς είπε πολύ σωστά :

« Η βασίλεια τών ουρανών εντός υμών »

Η.Σ. Ρωτά λοιπόν κανείς. Τί ή ποιός εμποδίζει τον άνθρωπο από το να είναι ευτυχισμένος;

Κατά την γνώμη μας , ρίζα του κακού είναι η άγνοια , η άγνοια της πνευματικής φύσεως τού ανθρώπου, η άγνοια τού σημαντικότατου ρόλου που επιτελεί αυτός στην Δημιουργία, η άγνοια τής σημασίας τού περιβάλλοντος , η άγνοια τών Νόμων που διέπουν την Ζωή ...

Επαναλαμβάνουμε την μια και μοναδική φράση που ο Ιδιος ο Θεάνθρωπος είπε και που τα περικλύει όλα :

« Γνώσεσθε την Αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς » ( κατά Ιωάννη κεφ. 8 –37 ).

Πράγματι ! Η επιδίωξη τής ευτυχίας θα παραμένει πάντοτε ουτοπία, όσο ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να αγνοεί τις ουσιώδεις αλήθειες που τον αφορούν.

Διότι μόνον η ευθυγράμμισή του προς αυτές τις αλήθειες θα του επέτρεπε να βιώσει μέσα του την εκπλήρωση, μοναδικό θεμέλιο τής αληθινής ευτυχίας !

Στην προμετωπίδα τού αρχαίου ναού τού Απόλλωνος υπήρχε γραμμένη η φράση .

Άνθρωπε Γνώθι Σ’ Αυτόν

Τι νόημα έχει το να γνωρίζει κάποιος σε βάθος ανώτερα μαθηματικά ή αστρονομία ή ιστορία, φυσική ή γενετική ή οποιαδήποτε άλλη επιστήμη, όταν αγνοεί τον ίδιο του τον εαυτό ; Τι νόημα έχει να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στα πέρατα τού σύμπαντος ή στα βάθη τών ωκεανών, όταν αγνοούμε τι συμβαίνει στο εσωτερικό τού εαυτού μας ; Δεν είναι άραγε παράλογο το να συσσωρεύουμε γνώσεις περί τού περιβάλλοντος κόσμου και να αγνοούμε παντελώς τον εαυτό μας ; Δεν είναι έκδηλη η ανισορροπία που προκύπτει από μία τόσο μονοδιάστατη εκπαίδευση ; Η επιστήμη τής αυτογνωσίας δεν είναι άγνωστη μέσα στα διανοητικά αρχεία τής ανθρώπινης ιστορίας, αλλά ακόμη και σήμερα βρίσκεται σε μια κατάσταση ανάλογη με εκείνην στην οποία βρισκόταν η χημεία κατά τον Μεσαίωνα.

Με άλλα λόγια, διάφορα άτομα, αυθαίρετα, χωρίς καμμία συστηματική μελέτη, χωρίς καμμία πειραματική τεκμηρίωση, την “ διδάσκουν ” σε βιβλία με τίτλους βαρύγδουπους.

Βρίθουν γύρω μας και μας περισφίγγουν οι ψευδομυητικές οργανώσεις και οι απατεώνες.

Κατά τις γνώμες σοφών ανδρών ( διδασκάλων ), το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αυτογνωσία είναι μία γενικευμένη προκατάληψη - μία προκαταβολική πλάνη - η οποία έχει πείσει τους ανθρώπους ότι η αληθινή γνώση τού εαυτού είναι δυσκολότατη ή ανέφικτη .

Αύτο αποτελεί μέγα σφάλμα ! Ο κάθε άνθρωπος που γεννήθηκε επάνω στην Γη όχι απλά έχει την δυνατότητα, αλλά οφείλει να γνωρίσει τον εαυτό του. Εάν δεν γνωρίζουμε το τι είμαστε και το πώς λειτουργούμε, πώς θα μπορέσουμε να εκπληρώσουμε τον σκοπό μας ως υπάρξεις ; Η αυτογνωσία δεν απαιτεί παρά απροκατάληπτη παρατήρηση τού εαυτού. Κατ' αυτόν τον τρόπο αρχίζει κανείς να αντιλαμβάνεται τι είναι και τι δεν είναι τώρα, στο παρόν. Ποιά είναι τα στοιχεία που συγκροτούν τον εαυτό του. Ποιά είναι τα προτερήματα και ποιά τα ελαττώματά του, σε ποιά σημεία είναι ισχυρός και σε ποιά παρουσιάζει αδυναμίες, ποιές είναι οι κλίσεις και τα ταλέντα του, ποιές είναι οι ιδιαίτερες ποιότητες και οι αρετές του... Η δε γνώση τού εαυτού είναι χρήσιμη στην δημιουργία μίας προσωπικότητας ανεξάρτητης και μοναδικής, ούτως ώστε ο καθένας να μπορεί να λαμβάνει ενσυνείδητα και υπεύθυνα το μέρος που του αρμόζει στην συλλογική ζωή τής ανθρώπινης κοινωνίας.

Εάν λοιπόν η απροκατάληπτη παρατήρηση του εαυτού είναι ικανή να μας οδηγήσει στην αυτογνωσία, ας δούμε τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από μία τέτοια αυτοπαρατήρηση. Την παρατήρηση αυτή οι Σοφοί τού παρελθόντος που είχαν ιδρύσει τις μυστικές εταιρίες, την είχαν αναγάγει σε Επιστήμη, και είχαν καταλήξει σε πολύτιμα συμπεράσματα. Ας βρούμε και εμείς με λίγη προσπάθεια και με βοήθεια τής αρχαίας Σοφίας τα συμπεράσματα τα οποία θα μπορούσαν να εξαχθούν .

Δεν μένει λοιπόν παρά να την ανακαλύψουμε, να βρούμε όπως λέμε, τον Απολεσθέντα Λόγο προς τον οποίον στοχεύουν όλες οι μυήσεις τού Ελευθεροτεκτονισμού.

Ο μυημένος ερευνητής Τέκτονας καταβάλλει προσπάθεια να βρεί την Αλήθεια. Πολλοί έχουν κάνει μεγάλα ανοδικά βήματα στην κλίμακα προσέγγισης της και είναι πανέτοιμοι στα πλαίσια τής αδελφικής αλληλεγγύης να σας βοηθήσουν για να κάνετε με τον δικό σας προσωπικό τρόπο κατανόησης τα βήματα προς την αρμόζουσα για εσάς κατεύθυνση ώστε να βρείτε και εσείς την δική σας αλήθεια, μέσα σας.

Ως επίλογο παραθέτουμε το σχετικό κείμενο " Φάρμακο για την μούχλα τής απραξίας " τού Τριαντάφυλλου Κοτζαμάνη† Εθνικού Μεγάλου Διδάσκαλου τού Α.·.Α.·.Α.·.Τ.·. Μισραΐμ και Μέμφις 1989-2007 :

« Αν παρατηρήσετε προσεκτικά το σκηνικό όπου εκτυλίσσεται το δράμα τής ανθρώπινης ζωής πάνω στον πλανήτη μας, τα σύννεφα που το περιβάλλουν θα σας εμποδίσουν να το δείτε ξεκάθαρα. Θα μπορέσετε ωστόσο, να δείτε σκιές, φαντάσματα ανθρώπων να χορεύουν στον ξέφρενο ρυθμό μιας εποχής που αποσυναρμολογεί τους ανθρώπους. Το όλο σκηνικό θυμίζει κλαυθμώνα όπου σπεύδουν να θρηνήσουν όλοι όσοι έχουν χάσει την σωστή πορεία τους. Συστατικά μέρη τού σκηνικού : Το έρεβος τής άγνοιας, η καταιγίδα τών παθών, η τρικυμία των ανεξέλεγκτων επιθυμιών, το αισχρούργημα των αστόχαστων πράξεων, η μούχλα της απραξίας, ο σπασμός και η συμπλοκή.Οι ηθοποιοί του δράματος κινούνται δίχως σκοπό, μιας και το έρεβος της δικής τους άγνοιας, τους εμποδίζει να διαβάσουν το σενάριο. Αποσυναρμολογημένοι, κινούνται εδώ κι’ εκεί αβροδίαιτοι και βουλιμιώδεις. Έκτροποι δεν μπορούν να βρούν τον δρόμο τους. Η ηλύγη τής ζωής τούς τσακίζει και, πεισιθάνατοι, βουλιάζουν στην αγκάλη τής ραθυμίας. Λαθρόβιοι, μικρόψυχοι, τεμαχισμένοι, μωροί, χλιαροί, υπερόπτες, ξέφρενοι, συβαρυτικοί, φιδήσιοι, ψευδεβλαβείς, πνίγονται, τρελλαίνονται, πεθαίνουν, φωνάζουν ή μάλλον κραυγάζουν, ζητώντας το φως εκείνο που θα διαλύσει τα σκότη τους, την βοήθεια εκείνη που θα τους βγάλει από την δύσκολή τους κατάσταση. Κι’ είναι τόσο τυφλοί, ώστε δεν βλέπουν ότι το φως υπάρχει μέσα τους και μπορεί να φωτίσει τον δρόμο τους. Κι είναι τόσο νωχελικοί, ώστε δεν κάνουν τίποτε για να βοηθήσουν τον εαυτό τους.Υπάρχουν πάμπολλα προβλήματα στον σημερινό μας κόσμο – πόλεμοι, μόλυνση τού περιβάλλοντος, καταπίεση ατόμων και λαών, παραστρατημένη τεχνολογία, εμπορομανία κλπ, κλπ. Κι’ όλα αυτά τρέλλαναν πάμπολλους ανθρώπους, δυστυχώς δε, αυτή η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά. Γιατί ; Τί προκάλεσε αυτή την φοβερή παραφρυσύνη που βλέπουμε γύρω μας ; Μπορούμε, άραγε, ακόμη να κρατηθούμε από κάτι που είναι ασφαλές και αξιόλογο ; Μερικοί από μας νομίζουμε οτι γνωρίζουμε γιατί συνέβησαν όλα αυτά΄ εάν ενδιαφερθείτε κι’ασχοληθείτε σοβαρά, κι’ εσείς θα συνειδητοποιήσετε, ίσως τελικά, γιατί δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση. Το σημαντικό είναι να επιστρέψουμε σε εκείνη την πνευματική και διανοητική κατάσταση που θα καταστήσει άχρηστο αυτόν τον εφιαλτικό κόσμο και τα προβλήματά του. Τούτο μπορεί να γίνει, οι δε πρόγονοί μας ήξεραν το πώς. Ήξεραν πώς να ζούν σύμφωνα με την φύση και τους νόμους της, μπορούσαν να διακρίνουν και να διαβάσουν το βιβλίο τής φύσης και το βιβλίο τού ανθρώπου. Αυτή η ικανότητα δεν χάθηκε ολοκληρωτικά. Βρίσκεται πάντα μέσα μας. Είναι μια πίστη κι’ ένας τρόπος ζωής. Πρόκειται για τον μυστικισμό. Ο μυστικισμός επιστρέφει θριαμβευτής στον κόσμο. Βρίσκεται πολύ κοντά στην ψυχή τής ανθρωπότητας΄ είναι ένα πιστεύω που βλέπει τον άνθρωπο όπως πραγματικά είναι, και τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, γι’ αυτό και δεν προσπαθεί να τους καλουπώσει. Ο μυστικισμός βλέπει το μυστήριο και τον πλούτο τής φύσης και ανοίγει τον δρόμο προς την κατανόησή της. Η Τεκτονική μυστικιστική ατραπός, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, βασίζεται στην αυθεντική γνώση που έφθασε μέχρι την εποχή μας από το μακρυνό παρελθόν. Κατανοεί την τωρινή κατάσταση τού ανθρώπου και του προσφέρει τα κλειδιά που θα του επιτρέψουν να επιστρέψει στην πριν από την Πτώση κατάσταση. Ο Τεκτονισμός δεν προσφέρει καμμιάν αλήθεια στους ανθρώπους. Τους δίνει, όμως, όλα εκείνα τα εργαλεία που τους είναι απαραίτητα για να βρούν μόνοι τους, αργά, αλλά σταθερά και ακίνδυνα, την δική τους αλήθεια. Τους προειδοποιεί οτι εάν δεν πάψουν για λίγο να ψάχνουν, δεν θα μάθουν ποτέ πώς να βρίσκουν. Θα μείνουν απασχολημένοι στην αναζήτηση και δεν θα μπορέσουν να σταθούν και να εκτιμήσουν τα όσα έχουν. Τους πληροφορεί ότι το φως και η αλήθεια που ψάχνουν σε εξωτερικές πηγές βρίσκεται μέσα τους. Τους δηλώνει ξεκάθαρα ότι η λογική μονάχα, δεν θα τους οδηγήσει προς την θέωση. Η χρήση τής λογικής μονάχα θα τους καταστήσει ίσως σπουδαστές τής φιλοσοφίας τού μυστικισμού, αλλά σαφώς όχι μύστες.

Ο Μύστης βασίζεται και στην λογική αλλά και στην βιωματική, μυστικιστική εμπειρία που δεν περιορίζεται στα στενά πλαίσια τής λογικής.

Τους θέτει μπροστά στις ευθύνες τους εξηγώντας τους ότι μονάχα όταν καταστούν νόμος για τον εαυτόν τους θα μπορέσουν να βαδίσουν στις υψηλότερες σφαίρες τής μυήσεως.

Ιδού τρείς βασικοί αφορισμοί που σημειοδοτούν την Τεκτονική Ατραπό :

" Όπου περάσουν τα βήματα του Διδασκάλου, εκεί ανοίγουν διάπλατα τα αυτιά εκείνων που είναι έτοιμοι για την Διδασκαλία του.

Όταν τα αυτιά τού μαθητή είναι έτοιμα να ακούσουν, τότε έρχονται τα χείλη που θα τα γεμίσουν με Σοφία.

Τα χείλη τής Σοφίας είναι κλειστά, κι’ανοίγουν μονάχα για τα αυτιά τής κατανοήσεως."