top of page

Περί Μαγείας

ΜΑΓΕΙΑ : Η ΑΛΗΘΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το θέμα της Μαγείας, έχει απασχολήσει τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων. Θα λέγαμε πολύ χαρακτηρι-στικά, πρίν αρχίσει η ύπαρξη τού χρόνου !

Χιλιάδες σελίδες και πολύ μελάνι έχει " σκορπίσει " για να συγγραφούν τα βιβλία για την Μαγεία, αλλά πολύ περισσότερα από αυτά, είναι το αίμα των ανθρώπων, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχασαν την πολύτιμη ζωή τους ως κατηγορούμενοι για…. ΜΑΓΕΙΑ !

Θα κάνουμε λοιπόν μια αναδρομή μέσα στο Χρόνο και θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε ( αν μπορούμε φυσικά ), τι είναι η ΜΑΓΕΙΑ και τι σχέση θα μπορούσε να έχει είτε με τον ΑΝΘΡΩΠΟ είτε με τον ΘΕΟ, είτε ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, εάν υπάρχουν δύο και όχι ένα και το αυτό !

Καταρχάς ας δούμε ποιός είναι ορισμούς από το λεξικό τής Ελληνικής Γλώσσης καθώς και από τα γλωσσάρια που έχουν να κάνουν με την Μαγεία και τον Μαγικό, Θαυμαστό Κόσμο.

Το Λεξικό τής Ελληνικής Γλώσσης, του Ι. Σταματάκου, στο λήμμα Μαγεία μας λέει τα εξής :

Μαγεία ( μαγεύω ), η θρησκεία ( ΘΕΟΛΟΓΙΑ ) τών Μάγων, η Μαγική τέχνη.
Από εδώ ορμώμενοι θεωρούμε ως υπότιτλο τής Μαγείας, την " Αληθή Επιστήμη τού Θεού " με σκοπό να εμβα-θύνουμε και να αναπτύξουμε αυτήν την όψη τής Μαγείας, την Θεωρητική αλλά Εσωτερική όψη που είναι ακίνδυνη σε σχέση με την ανάπτυξη τής πρακτικής Μαγείας και που θα τολμούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ και φυσικά θα αποτρέπαμε τους συνανθρώπους μας να ασχοληθούν με αυτήν την εξωτερική όψη τής " Αληθούς Επιστήμης τού Θεού ", τής Μαγείας.

Ας ψάξουμε λοιπόν να βρούμε το θεολογικό υπόβαθρο τής Μαγείας, πριν ίσως ακόμα αρχίσει ο Χρόνος να δίνει διάσταση στον Χώρο και μέσο αυτών των δύο ( σχεδόν ) ταυτόσημων εννοιών ( που η μία εξαρτάται από την άλλη ), να μπορέσουμε να δούμε μια Γη, έναν πλανήτη, πριν ακόμα λάβει την τωρινή του μορφή !

Σύμφωνα λοιπόν με το λεξικό, η Μαγεία ΚΑΠΟΤΕ ήταν μια Θρησκεία ! Αυτή η Μαγική Θρησκεία είναι η θρησκεία που τις δοξασίες της δίδαξε ο τελευταίος από τους 13 Μάγους - Ιερείς της και που διαδόθηκαν από την Βακτρία στην Μηδία. Από εκεί πέρασε με το όνομα Μαγισμός, στους Μύστες- Αστρονόμους στην Χαλδαία.

Επίσης εκτός από " Μαγισμός " απαντάται η θρησκεία αυτή και ως Μασδαϊσμός, Παρσισμός, Πυρολατρεία καθώς και Ζωροαστρισμός από το "όνομα" τού Θείου 'Οντος που την θέσπισε.

Η " Απόκρυφη Παράδοση " μας αναφέρει ότι αυτός ο " τελευταίος από τους 13 μάγους " δεν ήταν παρά επανεν-σάρκωση του " Αρχικού ". Ως αρχικός θεωρείται δε, ο Αμέσα Σπέντα ή Αμσασπέντ, που ονομαζόταν Ζαρατούστρα και που σε απλή μετάφραση από την Ζενδική γλώσσα, σημαίνει " Το άστρο που διαλογίζεται και θυσιάζει στον ζώντα ΗΛΙΟ."

Αμέσα Σπέντα είναι λοιπόν κατά τον Ζωροαστρισμό, οι εξι θειες δυναμεις προσωποποιημένες ως Θεοί που " εκφρά-ζουν " το 'Αναρχο 'Ον, τον Αχούρα Μάσδα, των οποίων ( δυνάμεων ) είναι η σύνθεση και ο έβδομος. ( 'Αρα έχουμε επτά δυνάμεις τής θεότητος )

Είναι ακριβώς το ίδιο με τους ΕΠΤΑ αγγέλους τής Χριστιανικής πίστεως που έχουν ως αρχηγό τους τον Μιχαήλ, με τους Δομητές ή Κοσμοκράτορες των Γνωστικών, καθώς και με τους ΕΠΤΑ Πρατζαπάτι των Ινδουιστών.

Οι Πρατζαπάτι είναι οι χορηγοί της ζωής, στα ΠΑΝΤΑ επάνω στην Γη.

Στην Μπραχμανική θρησκεία, το Μπράχμαν που είναι η απρόσωπη και έσχατη θεότητα από την οποία εκπορεύτηκε η Θεία Τριάδα ( Μπράχμα, Βίσνου, Σίβα ), ονομάζεται και " Σύνθεση των Κυρίων της 'Υπαρξης ", άρα είναι ταυτόσημο ( το Μπράχμαν ), με τον Αχούρα Μάσδα των Ζωροαστριστών !

Αλλά να μην ξεφύγουμε από το θέμα. Αυτά τα τόσο χρήσιμα στοιχεία για την ειλικρινη μας έρευνα σε ότι έχει να κάνει με την αρχεγονη θρησκεια που αποκαλείτο "Μαγισμός", μας τα προσφέρει η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ,

μέσα από το τιτάνιο θα λέγαμε έργο της.

Η ίδια λοιπόν μας περιγράφει τα εξής:

"…Δεν μας επιτρέπετε να προσδιορίσουμε τον ακριβή αριθμό ετών, ή μάλλον εποχών και εποχών, επειδή οι πρώτοι σπόροι του Μαγισμού, σπάρθηκαν από το χέρι του ΟΝΤΟΣ, του οποίου καθήκον ήταν να ενισχύσει, να ενθαρρύνει και να καθοδηγήσει τα αβέβαια βήματα τών αναγεννώμενων ανθρώπινων φύλων, που αφυπνίζονται εκ νέου στην ζωή σε κάθε πλανήτη…"

'Εχουμε την αμυδρά εντύπωση ότι η Έλενα Π. Μπλαβάτσκυ μας ομιλεί περί του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Ποιός άλλος θα μπορούσε να έχει αυτόν το ρόλο, παρά ο Μέγας Αρχιτέκτονας Τού Σύμπαντος ( Μ.Α.Τ.Σ. );

Νομίζω πως αξίζει τον " κόπο " να ψάξουμε να βρούμε για ποιές εποχές μιλάει η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ.

Και πάλι η " Απόκρυφη Παράδοση " μας λεει πώς υπάρχουν " επτά ρίζες φυλές " και πώς μέχρι σήμερα έχουν ήδη περάσει οι τέσσερις πρώτες.

Τώρα βρισκόμαστε στην πέμπτη ρίζα φυλή και πώς υπολείπονται ακόμα δύο, η έκτη και η έβδομη.
     Οι ΕΠΤΑ ΡΙΖΕΣ ΦΥΛΕΣ της ανθρωπότητας είναι :
1. ...  ( δεν είναι ανθρώπινη φυλή, με την σημερινή έννοια του ανθρώπου - πιθανόν αρχάνθρωποι τών σπηλαίων )
2. … ( δεν είναι ανθρώπινη φυλή, με την σημερινή έννοια του ανθρώπου )
3.      Λεμούριοι ( Αδαμική )
4.     'Ατλαντες
5.     'Αρειοι ( ΕΜΕΙΣ )
6. …….
7. …….

Δεν θα ήταν "κακό" να παραλληλίσουμε τις επτά ρίζες φυλές, με τα όσα μας καταμαρτυρεί ο Μέγας Ησίοδος για τα γένη τών ανθρώπων.

Και ο Ησίοδος, ΠΑΛΙ για επτά γένη ανθρώπων μίλησε.

Τα ΕΠΤΑ ΓΕΝΗ των Ανθρώπων είναι :
1. Το χρυσούν γένος
2. Το Αργυρούν γένος
3. Το Χάλκειον γένος
4. ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ
5. Το σιδηρούν γένος (ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ)
6. …….
7. …….

Ο παραλληλισμός αυτός δεν γίνεται αυθαίρετα, μιας και αν δούμε σε βάθος πού βρισκόταν (γεωγραφικά) το Γένος τών Ηρώων τού Ησιόδου, θα δούμε ότι μας μιλά για "την νήσο τών Μακάρων κοντά στον πολυκύμαντο ωκεανό " όπου ήταν " μετά από τις Ηράκλειες Στήλες " !

Μα εκεί δεν τοποθετείται και η καταβυθισμένη ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ;

Εύλογο είναι το ερώτημα τώρα " τι σχέση μπορεί να έχει η ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ με το γένος τών Ηρώων καθώς και με την τέταρτη ρίζα φυλή τής ανθρωπότητας, σε σχέση με την ΜΑΓΕΙΑ ; "

Κατά την ταπεινή μας άποψη, έχει και μάλιστα πολύ μεγάλη σχέση.

Η Απόκρυφη Παράδοση μας λεει ότι στην Ατλάντια Φυλή, είχαμε το πρώτο κοινό στην όψη με εμάς, ανθρώπινο όν. Το πώς δημιουργήθηκε αυτή η φυλή, μας το φανερώνει μέσα από ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ το " ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ "….
Αυτό το βιβλίο, ένα από τα σπουδαιότερα τής αρχαιότητος, στις αποκαλυπτικές σελίδες του μιλά για την ΕΝΩΣΗ τών Αγγέλων με τις θυγατέρες τών Ανθρώπων ( ομοίως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη-Γένεση κεφ. 6 στίχ.1-5).

Μιλά δηλαδή, για την ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ στα ΑΛΟΓΑ πρώτα όντα ( τα χωρίς ΛΟΓΙΚΗ ).

Θεωρούμε ότι η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ που υποκρύπτεται εδώ ( από μια πλευρά του επταπλού αποσυμβολισμού ), είναι αυτή της καθόδου τής ψυχής στο σώμα, δηλαδή τής ενσάρκωσης του Ανθρώπου.

Κατά τον " μύθο " λοιπόν, είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι τα όντα αυτά, τα " αγγελικά " έφεραν μαζί τους και την " Αληθή Επιστήμη τού Θεού ", όπως ήδη προείπαμε στο σχετικό με τους αγγέλους τών χριστιανών, τους Κοσμο-κράτορες τών Γνωστικών, τους Πρατζαπάτι τών ινδουιστών, τους Αμέσα Σπέντα τών Μάγων Ζωροαστριστών απόσπασμα !

Το κείμενο από το Βιβλίο τού Ενώχ, στο 7ο Κεφάλαιο επιβεβαιώνει την υπόθεσή μας αυτή λέγοντας : " Καθένας εξ αυτών ( των αγγέλων ) εξέλεξε μίαν γυναίκα και τάς επλησίασαν και συγκατώκοισαν μετ' αυτών και τάς εδίδαξαν την ΜΑΓΕΙΑΝ, τάς γοητείας και τάς ιδιότητας των ριζών και των βοτάνων ".

Μέχρι τώρα λοιπόν, " βρήκαμε " ΠΟΥ ξεκίνησε το σημερινό ( στην όψη ) γένος των ανθρώπων και ΠΩΣ έφτασε μέχρι το γένος τών ανθρώπων η " Αληθής Επιστήμη τού Θεού ", η Μαγεία.

Ας δούμε τώρα, το πώς αυτή η ενιαία και μια " Επιστήμη του Θεού ", κατάντησε να χωριστεί στα δυο και έτσι να υπάρχει σήμερα με δυο διαφορετικές ονομασίες, ως ΛΕΥΚΗ και ως ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΕΙΑ…

Θέλουμε σε αυτό το σημείο να τονίσουμε, ειδικά προς εκείνους που δεν δέχονται τις δυο διαφορετικές " Μαγείες ", ότι για να ΥΠΑΡΧΟΥΝ αυτές οι δύο διαφορετικές έννοιες, αποδεικνύει και την διαφορετικότητα αυτών που τις " χρησιμοποιούν ", μεταξύ όλων των άλλων !

Έτσι είναι εντελώς άδικο να βάζουμε στο ίδιο σακί όσους ασκούν την Μαγική Τέχνη, χωρίς να εξετάζουμε για το αν είναι ΛΕΥΚΗ ή ΜΑΥΡΗ Μαγεία.

Αλλά ας δούμε τώρα το πώς έγινε σχάση τής Μαγικής Τέχνης….

Η Απόκρυφη Παράδοση λοιπόν, μέσω του " Βιβλίου τού Ενώχ ", μας έδειξε πως έγινε ( κατά μια εκδοχή ) η δημιουργία τών Ανθρώπων.

'Οταν λοιπόν έγινε αυτή η πρώτη ενσάρκωση τών αγγελικών όντων μέσα σε Ανθρώπινα σαρκία, σώματα ( με άμωμη σύλληψη ), ευθύς αμέσως άρχισε και η " γνωριμία " τών Αγγελικών υπάρξεων, με την Αντίθεση και την Διπολικοτητα !

Αυτή η "διπολικότητα" έχει να κάνει με τα όντα που ανήκων στην χαμηλότερη από τις Διαστάσεις του ΚΟΣΜΟΥ μας, την Φυσικοαιθερική. Αυτή η μορφή τής ΥΛΗΣ για να υπάρξει και να ισορροπεί, χρειάζεται ΔΥΟ " άξονες " και έτσι έχουμε αυτό που Μέγας Πυθαγόρας δίδαξε στο ΟΜΑΚΟΕΙΟ του στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας, στην Σικελία, ως " άρτια και περιττά ", ωραίο - άσχημο, καλό - κακό, άσπρο - μαύρο κλπ.

Αυτή η διπολικότητα στην Μαγεία εκδηλώνεται ως Λευκή και Μαύρη Μαγεία.
Ο Λευκός Μάγος εργάζεται για την ευταξία και την εφαρμογή του θείου Σχεδίου. Τείνει προς το κάλλος και την τελειότητα. 'Ενας σκοπός του είναι να επαναφέρει την διασαλευθείσα αρμονία, που η Μαύροι Μάγοι διασάλεψαν.

Η Λευκή Μαγεία είναι ο δρόμος προς την εύρεση τής Φιλοσοφικής Λίθου κατά τους Αλχημιστές.
Η Μαύρη Μαγεία, είναι η ακριβώς αντίθετη τής Λευκής Μαγείας.

Οι μαύροι Μάγοι, αντί όπως πράττουν οι Λευκοί, αποζητούν τα προσωπικά τους οφέλη, μέσα από το Κοσμικό Κακό, την Αρνητική 'Οψη τού Θεού, αν υπάρχει τέτοια όψη.

Ας δούμε όμως και μερικά άλλα " περίεργα " στα περί τής Μαγείας.

Ο Μεγάλος ιατρός, αλχημιστής και Μάγος του Μεσαίωνα, ο Παράκελσος, την ξεχωρίζει σε Καλή Μαγεία που εναρμονίζεται με την Χριστιανική θρησκεία και εφαρμόζει την απόκρυφη φυσική γνώση για ευεργετικούς σκοπούς και για την εξερεύνηση τής φύσεως και σε Κακή Μαγεία, την ειδωλολατρική γοητεία, η οποία χρησιμοποιείται για κακούς σκοπούς.

Ο Παράκελσος μας λέει πως η Μαγεία, έχει την δύναμη να βιώσει και να κατανοήσει τις εκδηλώσεις τού Θεού, οι οποίες είναι απροσέγγιστες για την ανθρώπινη λογική. Αυτήν την δύναμη, ο Θεός την επέτρεψε και αυτό είναι ένα σημάδι ότι μπορούμε να την χρησιμοποιούμε, αλλά αν ερμηνεύσουμε αυτήν την θέληση τού Θεού ως " απαίτηση " για την άσκηση τής Μαγείας, τότε θα υποπέσουμε εύκολα στην Κακή και Ψεύτικη Μαγεία και τότε είναι σαν να ξεγελάμε το Θεό και αυτό είναι αδύνατο.

Ο Παράκελσος, μας εξηγεί από πού προέρχεται η λέξη Μαγεία.

Προέρχεται λέει, από την αρχαία Περσική λέξη Magus που σημαίνει " Ιερέας " ή " Ιερέας – επιστήμονας ".

Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, στο " Θεοσοφικό Γλωσσάρι " στην λέξη Magus μας λέει τα εξής :

" Στην Καινή Διαθήκη σημαίνει Σοφός. Ένας Χαλδαίος Γνώστης.

Στα Αγγλικά η λέξη χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει έναν μάγο, έναν θαυματοποιό ". ( βλέπε την 1η κάρτα τού Ταρώ ► ).

Αυτό από μόνο του δεν λέει ίσως τίποτα, αλλά αν ανατρέξουμε στην Καινή Διαθήκη θα δούμε τους, πολύ γνωστούς σε όλους μας, Μάγους με τα Δώρα.

Κατά την Χριστιανική Παράδοση λοιπόν στην Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού, παρευρέθηκαν τρεις μάγοι ( κατά την απόκρυφη παράδοση ήταν μάλλον τέσσερις) και η η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ  καταλήγει στο συμπέρασμα ότι :

"…οι καταδιώξεις της Εκκλησίας, δεν κατευθύνθηκαν ΠΟΤΕ ενάντια στην Μαγεία, όταν αυτή ήταν ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ και χρησιμοποιήθηκε για την επικράτησή της, γιατί αυτή η " νέα " Θεουργία εδραιώθηκε και ρυθμίστηκε από τους πρώτους Πατέρες και που έγινε γνωστή ως "Χάρη" και " Θαύματα "…" , είναι πέρα για πέρα ΑΛΗΘΙΝΟ και έτσι και ο Παράκελσος, πολύ πριν από την Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, είχε και εκείνος δίκιο που την Λευκή Μαγεία, την καλή, την αποκαλεί: "… εναρμονισμένη με την Χριστιανική θρησκεία…"

Αναφέραμε όμως ότι " η Λευκή Μαγεία είναι ο δρόμος προς την εύρεση τής Φιλοσοφικής Λίθου κατά τους Αλχημιστές ".

Στην Αλχημική διαδικασία, το τελευταίο στάδιο για την παραγωγή τής Φιλοσοφικής Λίθου ονομάζεται Magnum Opus ή Grand Oeuvre.

Εξάλλου η λέξη Magnum μας παραπέμπει αν μη τι άλλο στην λέξη Magus !

Αν ερευνήσουμε το τι ακριβως είναι η Φιλοσοφική Λίθος, τότε θα μείνουμε κατάπληκτοι από τι είναι η Μαγεία…. Η λέξη Magus, κατά την Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, προέρχεται από την Σανσκριτική λέξη Maha ( ο Μεγάλος ) και που τέτοιος είναι ένας άνθρωπος που κατείχε βαθιά την Εσωτερική Γνώση.

Πολλοί είναι οι " Μάγοι " μέσα από τους κόλπους της εκκλησίας, αλλά κλείνοντας δεν θα αναφέρουμε, παρά μόνον έναν.

"… ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ βασιλείᾳ σου, ἐν ᾧ πνεῦμα Θεοῦ, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πατρός σου γρηγόρησις καὶ σύνεσις εὑρέθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ ὁ πατήρ σου ἄρχοντα ἐπαοιδῶν, Μάγων, Χαλδαίων, γαζα-ρηνῶν κατέστησεν αὐτόν, ὅτι πνεῦμα περισσὸν ἐν αὐτῷ καὶ φρόνησις καὶ σύνεσις ἐν αὐτῷ, συγκρίνων ἐνύπνια καὶ ἀναγγέλλων κρατούμενα καὶ λύων συνδέσμους, Δανιήλ…"  Παλαιά Διαθήκη - Δανιήλ, Ε' κεφάλαιο, στίχοι 11-12.

Νομίζουμε πως το ταξίδι στην Μαγεία, τώρα μόλις αρχίζει…

Φυσικά ο κάθε ένας θα το κάνει μόνος του και αυτή είναι η " Μαγεία " του ταξιδιού, η ανακάλυψη από εμάς τους ίδιους αυτό που αναζητούμε, την " Αληθή Επιστήμη τού Θεού ", την ……ΘΕΟΥΡΓΙΑ ►

Το τυπικό του 18ου βαθμού του ΑΑΣΤ ( Πρίγκηψ Ροδόσταυρος - Ιππότης τού Αετού και τού Πελεκάνος ) αναφέρει τα εξής :

« Συνταυτίζων το έργον τών Ροδοσταύρων προς το ιδικόν του έργον , ο Τεκτονισμός προ κήρυξε την σπουδή τής φύσεως ως μέσον πάσης προόδου, με την διαφορά όμως ότι η φύσις δεν έγκειται μόνο στην ύλη, αλλά και πέραν αυτής στον άυλο κόσμο  τού Πνεύματος… οι Ροδόσταυροι κατέληξαν να συγχωνευθούν στον Τεκτονισμό όπως είναι εύκολο να τους αναγνωρίσουμε μεταξύ τών πνευματικών προγόνων μας … »

Οι αδελφοί αυτοί υπήρξαν μεγάλοι φυσιοδίφες, οι οποίοι υπό το, κατά το μάλλον ή ήττον ειλικρινές πρόσχημα τής Αλχημείας, υπήρξαν οι πρωτεργάτες τής ερεύνης, τής βαθείας παρατηρήσεως, τής επιστήμης και οι οποίοι υπό το πρόσχημα τής Ιατρικής, διέτρεξαν επί 2 ή 3  αιώνες άπασαν την δυτικήν Ευρώπην και περισυνέλεγαν  τα στοιχεία εκείνα, τα οποία άλλοι έμελλον μετά ταύτα να συναρμολογήσουν και να δημιουργήσουν και διαδώσουν τις θεμελι-ώδεις αρχές τής επιστημονικής μεθόδου.

Επίσης λαμβάνουμε από την Εγκυκλοπαίδεια τής Ελευθέρας Τεκτονικής ( 1934) τού Νέστωρα Λάσκαρι στο λήμμα Ροδοσταυρισμός καί Αλχημεία τις περικοπές :

« Είναι γνωστόν η Ερμητική Φιλοσοφία υπό τις λέξεις φιλοσοφική λίθος και ελιξίριο τής ζωής υπεννόει την αναγέν-νηση τού ανθρώπου καί την αθανασία τής ψυχής… Καί οι Ροδόσταυροι επίσης ασχολούντο με αλχημιστικά μυστικά καί υπήρξαν όντως διάδοχοι τών αλχημιστών…»

Η σύγχρονη γνώση αφήνει ακόμη αναπάντητο το ερώτημα κατά πόσο οι αλχημικές πρακτικές πρέπει να στοιχειο-θετηθούν σαν μυστικιστικές, μαγικές ἢ απλά πρωτόγονες χημικές. 

Είναι όμως επίσης πέραν από κάθε αμφιβολία ότι, όλοι οι σοβαροί αλχημιστές, στα γραπτά τους αναφέρθηκαν στην Πνευματική τελειοποίηση τού ανθρώπου, μιά μυστική κατάσταση την οποία παρουσίασαν υπό την ονομασία τής Φιλοσοφικής Λίθου ἢ Λίθου τών Σοφών.

Φαίνεται λοιπόν ότι η βαθύτερη όψη τής Αλχημείας ήταν καί είναι να εφαρμόσει μεθόδους πού τελειοποιούν ἢ ολοκληρώνουν την συνείδηση.

Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία τών αλχημιστών η Φύση, κατά την μακρά πορεία τών αιώνων, έχει αναπτύξει ένα περίπλοκο καί θαυμάσιο από πολλές απόψεις οργανισμό πού απoκαλούμε άνθρωπο,  ο οποίος όμως, παρ’ όλα αυτά εκδηλώνει πολλές ατέλειες.

Διότι κατά την άποψη τους ο άνθρωπος έχει εκπέσει από μιά συγκεκριμένη Θεία κατάσταση, στην οποία βρισκό-ταν  καί η κάποτε μεγαλειώδης συνείδηση του η οποία ήταν σε επαφή με το Πνευματικό επίπεδο, εξέπεσε σε ένα υποδεέστερο επίπεδο, κάτι πού χαρακτηρίζεται στον 18ο βαθμό ως απώλεια τού Λόγου.

Με άλλα λόγια, πεποίθηση τών Ροδοσταύρων καί τών Αλχημιστών ήταν ότι στον άνθρωπο υπάρχει ένα κρυμμένο στοιχείο Σοφίας το οποίο είναι αδρανές ἢ υπνώττει. Το « στοιχείο » αυτό όσο διαρκεί η φυσική κατάσταση τής δια-μάχης καί η άγνοια, παραμένει ανενεργό καί στην αφάνεια. Έτσι το ουσιαστικό αντικείμενο τής τέχνης είναι το ξεδί-πλωμα τών εσωτερικών δυνάμεων τής διοράσεως καί σοφίας καί η απομάκρυνση τών πέπλων πού βρίσκονται μεταξύ τής προσωπικότητος καί τού ΕΓΩ καί πού την χωρίζουν από την κρυμμένη Θεία Ρίζα της.

Γιά να τελειοποιηθεί όμως τόσο η Φύση, όσο καί ο άνθρωπος θεωρούσαν ότι σε όλες τις διεργασίες τού Μεγάλου αυτού  Έργου, είναι απαραίτητος ένας εσωτερικός παράγων χαρακτηριζόμενος ως Μυστικό Πυρ.

Γιά ποιό όμως ἢ καλύτερα για τι είδους Πυρ πρόκειται ;

Οι αρχαίοι αλχημιστές συγγραφείς επισταμένα κατεύθυναν την προσοχή τών πειραματιστών γιά τον παράγοντα αυτό στον οποίο έδιδαν το όνομα τού λεγομένου  Φιλοσοφικού Πυρός, γιά να αποφύγουν την συνταύτιση του με το κοινό πυρ !

Ο Φράντζ Χάρτμαν στο κεφάλαιο « Ροδόσταυροι και Αλχημιστές » ( « In the Pronaos of  the Temple of  Wisdom » - 1890 ) αναφέρει  :

« Οι δυνητικότητες τής Φύσεως αφυπνίζονται διά τής ενεργείας τού μυστικού αυτού πυρός, υποβοηθούμενης από το κοινό πυρ. Το μυστικό πυρ είναι αόρατο. Περιέχεται σε όλα τα πράγματα. Περιέχει τόσες δυνητικότητες καί δυν-άμεις ώστε να μην δύναται να συγκριθεί προς το εξωτερικό ορατό πυρ. Χωρίς την κατοχή τού μαγικού αυτού πυρός, καμία αλχημική διεργασία  δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί, διότι κατά την πρακτική τής αλχημείας όπως καί κατά την αναγέννηση τού ανθρώπου, εκείνο πού είναι άνω πρέπει να εισδύσει σε εκείνο που είναι κάτω, σε τρόπο ώστε εκείνο πού είναι κάτω να δυνηθεί να εξυψωθεί σε μία κατάσταση ανωτέρας υπάρξεως.

Η νεώτερη Χημεία δεν έχει την παραμικρή ιδέα γιά τις ιδιότητες καί δυνάμεις τού πυρός αυτού, δεν διαθέτει καν όνομα γιά να το περιγράψει ...

Οι ιδιότητες του όμως απαριθμούνται με διαφόρους όρους στην Βίβλο, καθώς ακόμη και σε πιό αρχαία θρησκευτι-κά βιβλία τής Ανατολής.Τα μυστικά σύμβολα τών Ροδοσταύρων συνιστούν στον μαθητή να αναζητήσει προ παντός το εν λόγω πυρ ».

Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος πριν από 6.000 έτη, έγραφε σχετικά στον Σμαράγδινο πίνακα : 

« Πατήρ τού παντός είναι το Τέλεσμα ( το πρωταρχικό « Πυρ » ἢ « Πεμπτουσία  » ) …»   

Θέλει τότε ανέλθει  από τής γης εις τον ουρανό καί πάραυτα θέλει κατέλθει εκ νέου επί τής γης, ένθα θα συλλέξει την δύναμη τών ανωτέρων καί κατωτέρων πραγμάτων…

Το τυπικό τού 18ου βαθμού, μάς δίνει μιά περικοπή πού είναι παρόμοια με αυτήν τού Σμαράγδινου πίνακα : 

« Χαίρε, ουράνιο τέκνο !  Διάχυσε σε ολόκληρο τον κόσμο την λάμψη σου, ανυψώσου μέχρι τού ουρανού, εκ τού οποίου κατήλθες - I.N.R.I. »     

Η μη αφύπνιση τής Συνειδήσεως, γιά την οποία αναφερθήκαμε πιό πάνω, η οποία έχει ως συνέπεια μιά ρηχή δυνατότητα λήψεως εμπειριών, παράγει ένα είδος « ζωντανού θανάτου ».

Οι Αλχημιστές και οι Ροδόσταυροι είχαν σαν σκοπό τους να σκοτώσουν αυτό το είδος τού « ζωντανού θανάτου »

( 3 ), και συνεπώς το αντικείμενο τους από ψυχολογικής σκοπιάς ήταν να διαλύσουν αυτή την άκαμπτη σταθερό-τητα τού νού  και να ξαναμαζέψουν τα βασικά στοιχεία τής συνειδήσεως σε μιά ολοκληρωτικά νέα καί υγιή βάση.

Έτσι ώστε ο Θείος σπινθήρας ( το ΕΓΩ ), πού σύμφωνα με την θεωρία τους είχε αποκρυβεί καί ήταν υποχείριο τής αλαζονείας τού ανθρωπίνου  Εγωϊσμού να μπορέσει να εκδηλωθεί μέσα από μία πνευματικότητα πού να είναι ελεύθερη από τις ατέλειες πού χαρακτηρίζουν την νοημοσύνη τού μέσου ανθρώπου.

Η συνείδηση θα ζωογονοποιηθεί σε ένα μέγιστο βαθμό καί δεν θα είναι πλέον χωρισμένη με ένα πέπλο από το «  υποσυνείδητο »  καί από τα άλλα μέρη τής «  ψυχής ».

Παντού στα κείμενα των, οι Αλχημιστές αναφέρουν γιά μιά πρώτη ύλη ( prima materia ). 

Οι διάφορες εκφράσεις τής ζωής, ως φαινόμενα, συντίθεται από συστήματα δονήσεων - κραδασμών πού τείνουν να κρατήσουν όχι μόνο τα υλικά αλλά καί τα πιό αιθέρια, τα πιό λεπτοφυή σύνολα, όπως σκέψεις καί συναισ-θήματα, σε ύπαρξη. 

Γιά τον λόγο αυτόν πολλά Μυστηριακά συστήματα, αλλά και σύγχρονοι αστροφυσικοί επιστήμονες, θεωρούν ότι το φυσικό μας σώμα όπως καί ο φυσικός κόσμος είναι μία ψευδαίσθηση ( Matrix ► ).

Όχι βέβαια ότι δεν έχουν πραγματική ύπαρξη, όπως πολλοί έχουν παρεξηγήσει, αλλά ότι μάλλον τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Η κατά το μάλλον ἢ ήττον σταθερή ανθρώπινη, αλλά καί κάθε υλική μορφή, στην ουσία αποτελείται από ένα λεπτό σώμα ενεργείας το οποίο περικλείει ένα ιδεατό καλούπι ἢ σχέδιο.

Γύρω καί μέσα από αυτό συναθροίζονται τα αντίστοιχα άτομα, σε μιά κατάσταση μεγάλης καί συνεχούς δονητικής δρασηριότητας καί τοποθετούνται συνεχώς, ελκυόμενα καί αποθούμενα μεταξύ των, για να σχηματίσουν μέσω αυτής τής συνεχούς κυκλοφορίας μία απατηλή συμπαγή εμφάνιση.

Κάτι ανάλογο, μιά αντίστοιχη οργάνωση αλλά όχι ακριβώς όμοια, υπάρχει καί στην σύσταση τού λεγομένου ψυχι-κού ἢ σώματος τών επιθυμιών καί συναισθημάτων και τού νοητικού σώματος ἢ σώματος τών σκέψεων, τα οποία μαζί με το λεπτό σώμα ενεργείας τού υλικού σώματος σχηματίζουν ένα « αδιόρατο οργανισμό  » φύσεως ηλεκτρο-μαγνητικής ( αστρικό σώμα ), ο οποίος εκφράζει την Ιδέα τής μορφής πού αντιστοιχεί σε κάθε μία συγκεκριμένη μορφή ζωής στο κοσμικό επίπεδο.

Οι απόψεις τών μυστών πάνω στο θέμα αυτό είναι ότι το « λεπτό » αυτό σώμα είναι ενδιάμεσο μεταξύ τού πνεύ-ματος καί τού σώματος ( αστρικό σώμα ) για να εξασφαλίζεται μία συνέχεια.

Δηλαδή το σώμα να μεταβιβάζει τις εμπειρίες του στο Νού ἢ στο Πνεύμα καί αντιστρόφως να δέχεται τις εντολές τού Νού ἢ τού Πνεύματος.

Πίστευαν γιά το «λεπτό » αυτό σώμα ότι είναι το ενεργειακό υπόβαθρο τού υλικού σώματος αλλά καί το απευθείας όχημα όλων τών νοητικών καί συναισθηματικών ικανοτήτων τού ανθρώπου στην πιό πλήρη τους έννοια.  

Σε τελική ανάλυση είναι αυτός ο « αδιόρατος οργανισμός » πού αποτελεί το αντικείμενο τών Αλχημικών καί των Ροδοσταυρικών χειρισμών καί η Ενέργεια πού περικλείει η πρώτη ύλη τού έργου.

Θεωρούσαν ότι εδώ εδράζονται οι ικανότητες τής συνειδήσεως, της μνήμης καί τού υποσυνειδήτου καί  όχι στο DNA  ἢ στον εγκέφαλο όπως επιστημονικά επικρατεί. 

Στον « αδιόρατο οργανισμό  » έχει την έδρα της η ενέργεια την οποία οι Ροδόσταυροι ονομάζουν Ιερόν Πυρ  καί η  οποία σχετίζεται με την σύσταση και εξέλιξη τής Συνειδήσεως καί η Πνοή τής Ζωής ἢ  Ζωικότητα-αιθερικότητα.  

Ο Νούς είναι ένα σύστημα δόνησης καί ο εγκέφαλος με τις ίνες καί τα κύτταρα του ( νευρώνες ) είναι ο δονητής, ενώ οι σκέψεις είναι το οργανωμένο αποτέλεσμα κάθε ιδιαίτερης δόνησης πού εκφράζεται μέσω τού απαιτουμέ-νου συνδυασμού νευρώνων .

Η φυσική συνείδηση είναι το αποτέλεσμα τής μεταβιβάσεως κάθε αποκτηθείσης γνώσεως στον Εσώτερο αναλλοί-ωτο εαυτό μας ἢ Εγώ, με μία αόρατη και  μύχια ενέργεια τής οποίας ο μηχανισμός λειτουργίας μάς είναι προς το παρόν ακατανόητος. 

Κατά το τυπικό τού 18ου βαθμού «έθραυσαν τις αλύσους ↂↂ ↂↂ τών παθών, των προλήψεων καί τής ψευδούς επιστήμης καί επιζητούν το φως τής νέας καί Αληθούς Επιστήμης ...». 

Κατά το ίδιο τυπικό « η οδός τής σοφίας είναι πλήρης ανωμαλιών και η επιστήμη είναι δέντρο, του οποίου δια να φτάσει κανείς την κορυφή, πρέπει να κατανικήσει τα πάθη του ».

Βέβαια, παρόλο πού δεν είναι ακόμη απολύτως ξεκάθαρο, η Αληθής Επιστήμη για το θέμα πού μας απασχολεί, είναι εκείνη η οποία έχει σαν στόχο της την συνειδητοποίηση και αξιοποίηση εκείνου πού αποκαλέσαμε « Φιλο-σοφικό Πυρ  ».

Με αυτό ασχολείται η Τέχνη ( υπονοείται η Μυητική Τέχνη και η Αλχημική ή Μαγική πρακτική ).

Διότι πίσω από την ορατή καί απτή φύση τού κόσμου τών μορφών, κρύβεται μία άλλη Φύση ανωτέρα η οποία αναφέρεται στον κόσμο τών αιτιών καί είναι προγενέστερα τής εκδηλώσης τών κόσμων.

Την Φύση αυτήν ο Σπινόζα αποκαλεί Φυσιώσα Φύση ( Natura Naturans ) γιά να την αντιδιαστείλει με την Φυσικο-ποιημένη Φύση ( Natura Naturante ), δηλαδή τον κόσμο των πραγματώσεων πού είναι ο υλικός κόσμος.  

Έργο τών Ροδοσταύρων καί γενικά τών Μυημένων είναι η Αληθής Επιστήμη ( η Μαγεία ), δηλαδή η θεώρηση καί η έρευνα διά Νοητικών και Ενορατικών μέσων, τής « Φυσιώσης Φύσεως ».

Ενώ το έργο τών επιστημόνων είναι η μελέτη τής « Φυσικοποιημένης Φύσεως » !

       Βιβλιογραφία

1.    Αγία Γραφή

2.    Βιβλίο του Ενώχ

3.    Άπαντα της Ε.Π. Μπλαβάτσκυ

4.    Λευκή & Μαύρη Μαγεία τού Νικολάου Μαργιωρή

5.    Κείμενα τού Θεόφραστου Παράκελσου

6.    Έργα και Ημέρες του Ησιόδου

7.    Οι διδασκαλίες του Ζωροάστρη

8.    Ο ΑΡΧΑΙΟΣ & ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΣ ΣΚΩΤΙΚΟΣ  ΤΥΠΟΣ - Ιόλαος

Εσωτερική Προσέγγιση τής Μαγείας

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

Οι τρείς μάγοι είναι βιβλικά πρόσωπα της Καινής Διαθήκης (Ματθ. 2,1-2) τα οποία, όταν ο Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ έφτασαν από την ανατολή στα Ιεροσόλυμα για να Τον προσκυνήσουν.

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος δεν παρέχει λεπτομέρειες ούτε για τον αριθμό τους, ούτε για το τι ακριβώς ήταν αυτοί οι μάγοι, ίσως επειδή το θεωρούσε κάτι γνωστό και δεδομένο για τους ανθρώπους της έποχης του.

Σχετικά με τον προσδιορισμό «Μάγοι», δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε από την σημερινή σημασία της λέξεως «μάγος». Σήμερα η λέξη αυτή χρησιμοποιείται με την έννοια κάποιου που κάνει διάφορες πράξεις για να "έρθει σε επαφή με τον Σατανά " διά ίδιον όφελος ( ιδιοτελή κίνητρα ). Βέβαια, κατά κανόνα, πρόκειται περί τσαρλατάνων.

Η ανάλυσή μας επ' ουδενί αφορά την απαράδεκτη αυτήν περίπτωση ( ή Μαύρη μαγεία ).

Η λέξη Μάγος, την εποχή εκείνη, χρησιμοποιούνταν για τους σοφούς οι οποίοι ασχολούνταν με τις φυσικές επιστήμες, την αστρονομία ( αστρολογία ονομαζόταν τότε ), την ιατρική ( θεραπείες ), αλλά και με θρησκευτικά ζητήματα και είχαν πρόσβαση σε απόκρυφες και υπερβατικές γνώσεις ( μαντεία, ερμηνεία φυσικών φαινομένων, ονειροκριτική ), και κατείχαν θέση βασιλικών συμβούλων, ακολουθώντας ακόμη και τον στρατό στις εκστρατείες.

Επίσης σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, « Μάγοι » ονομαζόταν μία από τις έξι φυλές των Μήδων, και όσοι άνηκαν σε αυτήν την φυλή ασκούσαν καθήκοντα ιερέων ή ονειροκριτών, ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό κ.λ.π. 

Δεν υπάρχουν θαύματα.

Ότι συμβαίνει είναι το αποτέλεσμα δράσεως του αιώνιου αναλλοίωτου, πάντα ενεργού Νόμου ( Έλενα Πέτροβνα 

Μπλαβάτσκυ ).
Μαγεία είναι η τέχνη ή η επιστήμη του να προκαλείς να συμβούν αλλαγές σε συμφωνία με την Θέληση ( Άλιστερ Κρόουλεϋ ).
Η μαγεία είναι η επιστήμη της παγκόσμιας ισορροπίας. 

Η αρμονία προέρχεται από την αναλογία τών αντιθέτων ( Ελιφάς Λεβί ).
Σύμφωνα με το απόκρυφο Βιβλίο του Ενώχ οι Άγγελοι, ή υιοί του ουρανού, που έπεσαν γιατί αγάπησαν τις γυναίκες τών ανθρώπων, τις πήραν σαν συζύγους τους και τις δίδαξαν την μαγεία, τους εξορκισμούς και τα είδη τών ριζών και των δένδρων.

Ο Αμαζαράκ δίδαξε σε αυτές όλα τα μυστικά των θαυματουργιών, ο Βαρκαϊάλ ήταν ο δάσκαλος των μελετητών των άστρων, ο Ακιβιήλ τους αποκάλυψε τα σημεία και ο Αζαραδήλ την κίνηση της Σελήνης.
Η μαγεία από εσωτερική άποψη ορίζεται σαν η εφαρμογή της Θέλησης ή του Λόγου του ανθρώπου πάνω στην φύση και την ύλη. Η φύση απλά αναγκάζεται να υπακούσει στην ισχυρή Θέληση του Μάγου, η οποία αποτελεί τον ισχυρότερο νόμο για' αυτήν. Συνήθως δίνεται το κλασσικό παράδειγμα του αμαξά με την άμαξα. Η άμαξα είναι η ύλη. Από μόνη της είναι αδρανής, στατική, παθητική, ακίνητη. Ζευγνύουμε ένα άλογο στην άμαξα και τώρα αυτή μπορεί να κινηθεί. Το άλογο είναι η ψυχή ή αστρικός φορέας που κινεί την ύλη. Το άλογο όμως είναι " άλογο ", δηλαδή χωρίς λόγο, λογική. Δεν είναι κατάλληλο για να οδηγήσει από μόνο του
την άμαξα.

Μπορεί να την παρασύρει σε ένα γκρεμό. Χρειάζεται τον αμαξηλάτη, τον ηνίοχο να του δώσει κατεύθυνση και σκοπό. Χρειάζεται με άλλα λόγια το Λόγο, τη Λογική ή Θέληση για να κινηθεί σωστά, ελεγχόμενα και αρμονικά. Από την άλλη μεριά ο αμαξηλάτης δεν μπορεί να δράσει κατευθείαν πάνω στην άμαξα και να την κινήσει με την θέλησή του, μπορεί να δράσει σε αυτήν μόνο μέσω του αλόγου, μέσω της ψυχής, της αστρικής ύλης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το ίδιο παραπάνω σχήμα διασαφηνίζει και την τριπλή φύση τού ανθρώπου ►.               

Αυτός αποτελείται από το αδρανές, παθητικό σώμα, από το ενεργητικό πνεύμα, Λόγο ή Θέληση και από το ενδιά-μεσο στοιχείο μέσω του οποίου μπορεί να επιδράσει το πνεύμα του πάνω στο σώμα του : την ψυχή ή αστρικό σώμα του.

Ή με μυστικιστικούς όρους το σώμα είναι ο φορέας τής ψυχής και η ψυχή σε ένα ανώτερο τόξο είναι ο φορέας τού πνεύματος.
Ένας παλιός εσωτερικός ορισμός της μαγείας είναι ότι αυτή είναι η πρακτική χρησιμοποίηση τών ψυχικών ικανοτήτων που αναπτύσσονται στους διάφορους βαθμούς της μύησης.
Οι παλαιοί μάγοι ονόμαζαν την μαγεία Sanctus Regnum, δηλαδή " Άγιο Βασίλειο ".

Σύμφωνα με τον Ελιφάς Λεβί : " Για να φτάσει κανείς στο Sanctus Regnum, χρειάζεται τέσσερα πράγματα: ευστροφία πνεύματος που να φωτίζεται από την μελέτη, θάρρος που δεν καταβάλλεται από τίποτα, θέληση που δεν συντρίβεται από τίποτα και εχεμύθεια την οποία κανένα πράγμα δεν μπορεί να διαφθείρει ή να καταλύσει... " Να Γνωρίσεις, να Τολμήσεις, να Θέλεις και να Σιωπήσεις, αυτά είναι τα τέσσερα ρήματα που παριστάνονται από τις αντίστοιχες συμβολικές μορφές της σφίγγας...       

Ένα μόνο δόγμα υπάρχει στη μαγεία: το ορατό σύμπαν είναι εκδήλωση του αοράτου.... αποτελεί για μας το μέτρο του αοράτου."

ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΦΩΣ

Η μαγεία για τους εσωτεριστές δεν κάνει θαύματα, χρησιμοποιεί απλώς ένα νόμο την ύπαρξη του οποίου αγνοούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Ο νόμος αυτός είναι η ύπαρξη του "μεγάλου μαγικού παράγοντα", "πλαστικού ενδιαμέσου", ή "αστρικού φωτός", μέσω του οποίου μπορεί να επενεργήσει η θέληση πάνω στην ύλη και να την μεταμορφώσει.

Αλλά ας αφήσουμε τους ειδικούς να μιλήσουν πάνω σε αυτό. Λέει λοιπόν ο Ελιφάς Λεβί για το Αστρικό φως:
"Ο παράγοντας δια μέσου του οποίου ενεργεί κάποιος στην μαγεία είναι η Θέληση, βοηθούμενη από το Αστρικό Φως".
" Στο αστρικό φως διατηρούνται τα αποτυπώματα όλων των πράξεων και λόγων, δηλαδή όλων των ενεργειών και των μορφών..".
" Το αστρικό φως οι Μύστες του Μεσαίωνα ( Αλχημιστές ) ονόμαζαν πρώτη ύλη τού Μεγάλου Έργου " .
" Η έλξη και προβολή του αστρικού φωτός μπορεί να σηκώσει βαρύτατα αντικείμενα και να τα συγκρατήσει μετεωρισμένα για χρόνο ανάλογο με την δύναμη τής προβολής "
" Το Μεγάλο Απόρρητο της Μαγείας είναι το μήλο της Εύας, το ιερό πυρ που έκλεψε ο Προμηθέας, το πύρινο σκήπτρο τού Εωσφόρου " .

" Το αστρικό φως προβάλλεται με το βλέμμα, με το λόγο, με τον αντίχειρα και με την παλάμη τών χεριών ".


Ο περίφημος Σμαράγδινος Πίνακας του Ερμή του Τρισμέγιστου αναφέρει :
" Ό,τι είναι ανώτερο μοιάζει με ό,τι είναι κατώτερο και ό,τι είναι κάτω αναλογεί με ό,τι είναι πάνω, για την εκτέλεση των θαυμασίων του ενός μόνον πράγματος ".

Αυτό ακριβώς είναι σύμφωνα με τον Ελιφάς Λεβί το βασικό, μοναδικό Δόγμα τής Μαγείας.
Μετά ακολουθεί η περιγραφή του αστρικού φωτός με παρατηρήσεις του Ελιφάς Λεβί :
" Ο Ήλιος είναι ο Πατέρας του, η Σελήνη η Μητέρα του, ο άνεμος το έφερε στην κοιλιά του". Το φως αυτό απορρέει έτσι από τον Ήλιο, δέχεται την μορφή και την κανονική του κίνηση από την Σελήνη και έχει την ατμόσφαιρα σαν όχημα και φυλακή.

" Η γη είναι η τροφός του", δηλαδή εξισορροπείται και τίθεται σε κίνηση από την κεντρική θερμότητα τής γης.

" Είναι η παγκόσμια αρχή, το Τέλεσμα τού Κόσμου ".  Ο Ερμής διδάσκει μετά πώς από αυτό το φως, που είναι ταυτόχρονα και μια δύναμη, μπορεί ν' αποκτήσει κανείς ένα μοχλό κι έναν παγκόσμιο διαλύτη καθώς επίσης και ένα διαμορφωτικό και συμπυκνωτικό παράγοντα. Πώς το φως αυτό μπορεί να εξαχθεί από τα σώματα όπου βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση υπό μορφή πυρός, κινήσεως, λάμψης, φωτεινού αερίου, καίοντος νερού και πυρώδους γης, με απομίμηση, με την χρησιμοποίηση όλων αυτών των ουσιών, όλων των δημιουργημάτων τής φύσεως. Αυτό το ένα μόνο πράγμα είναι ο πατέρας όλων τών πραγμάτων στο σύμπαν.                  

 Η δύναμή του είναι τέλεια, εφόσον έχει ενωθεί σε μια πνευματική γη ".
" Διαχώρισε αυτή την πνευματική γη από το πυκνό ή τραχύ, με μια απαλή θερμότητα με πολύ προσοχή.

Σε μεγάλο μέτρο αυτή ανέρχεται από τη γη στον ουρανό και κατέρχεται πάλι στη γη αναγεννημένη και το ανώτερο και το κατώτερο αυξάνουν σε δύναμη. Με αυτό θα συμμετέχεις στις τιμές όλου του κόσμου. Και το σκοτάδι θα φύγει μακριά σου. Αυτή είναι η δύναμη όλων των δυνάμεων. Με αυτό θα μπορέσεις να ξεπεράσεις όλα τα πράγματα και να μεταστοιχειώσεις όλα αυτά που είναι ωραία και ό,τι είναι χονδροειδές. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ο κόσμος ».


" Ο Σμαράγδινος Πίνακας είναι ολόκληρη η Μαγεία σε μια μόνον σελίδα ".


"...Η δύναμη αυτή ( το Αστρικό Φως ) που ήταν γνωστή στους αρχαίους, είναι ένας παγκόσμιος παράγοντας του οποίου ο υπέρτατος νόμος είναι η ισορροπία και του οποίου η κατεύθυνση ανάγεται στο Μεγάλο Απόρρητο της Υπερβατικής Μαγείας. Με το χειρισμό αυτού του παράγοντα και μόνο μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα εξής : την ηγεμονία και κατεύθυνση τών στοιχείων τής φύσης, την καταστολή των θυελλών, την θεραπεία αρρώστων με απλή επαφή τών χεριών, την ανάσταση νεκρών."
" Ο Μεγάλος Μαγικός Παράγοντας, τον οποίο ονομάσαμε αστρικό φως και ο οποίος από μερικούς άλλους λέγεται Ψυχή τής Γης και από τους Ερμητιστές χημικούς Αζώθ, ή Μαγνησία τών Σοφών, η απόκρυφη αυτή, η μοναδική, η αναμφισβήτητη δύναμη, είναι το κλειδί όλων τών επικρατειών, το μυστικό όλων των δυνάμεων. 

Είναι ο πτερωτός δράκοντας τής Μήδειας, ο Όφις του Εδεμικού μυστηρίου. Είναι το κοινό κάτοπτρο όλων των οραματιστών, η αλυσίδα τών συμπαθειών, η πηγή των ερώτων, της προφητείας και της δόξας.  

Η γνώση και η κατάκτηση αυτού του παράγοντα ισοδυναμεί με την κατάκτηση των θείων ικανοτήτων.

Όλη η αληθινή μαγεία, όλη η απόκρυφη δύναμη είναι κλεισμένη στο μυστικό αυτό και όλα τα βιβλία τής πραγμα-τικής επιστήμης έχουν ως μοναδικό σκοπό να υποδείξουν αυτή την δύναμη ".
" Στο σύμπαν υπάρχουν τρία πράγματα : το πνεύμα, το πυρώδες ρευστό το οποίο αποκαλούσαν γενικά θείον, ο πλαστικός διάμεσος ( αστρικό φως ), στον οποίο έδιναν γενικά το όνομα του υδραργύρου, λόγω του συμβολισμού του κηρυκείου, και η ύλη, στην οποία έδιναν το όνομα του άλατος, λόγω του σταθερού άλατος που παραμένει μετά τη καύση και αντέχει στην επενέργεια του πυρός. Συνέκριναν προς το θείο το πατέρα, λόγω της γεννητικής ιδιότητας του πυρός, τον Υδράργυρο προς την μητέρα, λόγω της ικανότητας έλξεως και αναπαραγωγής, και το Άλας προς το παιδί".
" Το ακτινοβόλο περιστρεφόμενο ξίφος τού Χερούβ έξω από τον Παράδεισο, που εμποδίζει τους πρωτόπλαστους να επιστρέψουν σε αυτόν, συμβολίζει το φως εκείνο το οποίο μετά την πτώση του ο άνθρωπος έπαυσε να γνωρίζει πώς να το κατευθύνει και υφίσταται αντίθετα από τότε τα μοιραία κτυπήματά του, αντί να κυβερνά την δύναμή του.

Το μαγικό Μέγα Έργο, θεωρούμενο απολύτως, είναι η κατάκτηση και κατεύθυνση του ακτινοβόλου αυτού ξίφους του Χερούβ ".
"Ο καταρράκτης αυτός της Παγκόσμιας Ζωής αλληγορείται επίσης στα θρησκευτικά δόγματα με το καθαρτήριο πυρ της κολάσεως. Είναι το όργανο της μυήσεως, είναι το τέρας που πρέπει να χαλιναγωγηθεί, είναι ο εχθρός που πρέπει να κατανικηθεί.          

Είναι εκείνο που κατά τις επικλήσεις και τους εξορκισμούς της γοητείας στέλνει τόσα φάσματα και τόσες λάβρες. Μέσα σε αυτό το φως διατηρούνται όλες εκείνες οι μορφές των οποίων η φανταστική και τυχαία συνένωση σχηματίζει τους εφιάλτες και τα χωρίς ειρμό όνειρά μας.

Το να αφήσει κανείς τον εαυτό του να παρασυρθεί από τον περιστρεφόμενο και πάντα ρέοντα αυτόν ποταμό, είναι το ίδιο με το να πέσει στα βάραθρα της παραφροσύνης, που είναι πιο τρομακτικά και από αυτόν τον θάνατο.       

Το να διώξει όμως τις σκιές από αυτό το χάος και να δώσει με αυτές τέλειες μορφές στις σκέψεις του, είναι το ίδιο με το να είναι μεγαλοφυής, νους δημιουργικός και θριαμβευτής κατά των δυνάμεων τού σκότους ".
"Το αστρικό φως κατευθύνει τα ένστικτα τών ζώων και παλεύει με τη διάνοια του ανθρώπου, την οποία προσπαθεί να διαστρέψει με το πλήθος των ανακλάσεών του και των ψευδών του παραστάσεων, ενέργεια την οποία καθιστούν μοιραία και αναγκαία και πολύ θλιβερή τα στοιχειακά πνεύματα και οι ψυχές που βρίσκονται σε αγωνία, που οι ασταθείς ψυχές τους αναζητούν συμπάθειες πάνω στις αδυναμίες μας".
" Το όνομα τού Εωσφόρου αποδόθηκε δίκαια στον άγγελο της παραπλάνησης και του σκότους ; Εμείς δεν το πιστεύουμε, παρά μόνον αν αντιλαμβάνονται όπως κι εμείς και σύμφωνα με τις μαγικές παραδόσεις, ότι η κόλαση προσωποποιούμενη από τον Σατανά και παριστανόμενη από τον αρχαίο όφι, δεν είναι άλλο από το κεντρικό πυρ που συστρέφεται γύρω από την γη, καταβροχθίζοντας κάθε τι που παράγεται από αυτό και αυτήν την ουρά του, όπως ο όφις του Κρόνου... Η μέχρι βασιλικής και σχεδόν θείας προσωπικότητας εξύψωση του Σατανά είναι μια πλάνη που ανάγεται στους ψεύτικους Ζωροάστρες, δηλαδή στο παραμορφωμένο δόγμα των δεύτερων μάγων, των υλιστών μάγων της Περσίας. Αυτοί είχαν μετατρέψει σε θεούς τους δυο πόλους του νοητικού κόσμου και είχαν κάνει την παθητική δύναμη μια θεότητα αντίθετη προς την ενεργητική δύναμη.

Ο Αριμάν είναι ο πατέρας του διαβόλου, όπως τον αντιλαμβάνονται οι δεισιδαίμονες και για τον λόγο αυτό ο Σωτήρας έλεγε :

                                                     "Ο διάβολος είναι ψεύτης, όπως και ο πατέρας του".
" Οι μυημένοι έλεγαν ότι ο Μεγάλος Μαγικός Παράγοντας, που δίκαια ονομάζεται Εωσφόρος, γιατί είναι ο φορέας του φωτός, είναι μια ενδιάμεση δύναμη που είναι διαδεδομένη σε ολόκληρη την δημιουργία, ότι χρησιμεύει στο να δημιουργεί και να καταστρέφει και ότι η πτώση του Αδάμ ήταν μιας ερωτική μέθη, συνέπεια της οποίας το γένος του έγινε δούλος του μοιραίου αυτού φωτός...         

Ο άνθρωπος είχε κληθεί να αποκτήσει κυρίαρχη εξουσία πάνω σε αυτό το φως και να κατακτήσει με τον τρόπο αυτό την αθανασία του ".
" Το αληθινό όνομα του Σατανά, λένε οι Καμπαλιστές είναι το όνομα του Ιεχωβά ανεστραμμένο, γιατί ο Σατανάς δεν είναι ένας μαύρος θεός, αλλά η άρνηση του Θεού. Για τους μυημένους δεν είναι ένα πρόσωπο, είναι μια δύνα-μη που δημιουργήθηκε για το καλό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το κακό, είναι το όργανο της ελευθερίας. Την δύναμη αυτήν η οποία προΐσταται στην φυσική γέννηση οι παλιοί παρίσταναν με την μυθική και κερασφόρα εικόνα του θεού Πάνα.

Από εκεί προήλθε η εικόνα τού τράγου τών σαββατιασμών, ο αδελφός του αρχαίου όφεως και του φωτοδότου ή φωσφόρου, από τον οποίο οι ποιητές δημιούργησαν τον ψεύτικο Εωσφόρο τής παραδόσεως."
"Ο εγκέφαλός μας φωσφορίζοντας από αστρικό φως είναι γεμάτος από αντανακλάσεις και αναρίθμητες εικόνες. Όταν κλείνουμε τα μάτια μας, φαίνεται συχνά σαν ένα ολόκληρο πανόραμα, άλλοτε λαμπρό και άλλοτε σκοτεινό να ξετυλίγεται κάτω από τα βλέφαρά μας. Το νευρικό μας σύστημα, το οποίο είναι ένα τέλειο ηλεκτρικό μηχάνημα, συγκεντρώνει το φως στον εγκέφαλο, που είναι ο αρνητικός πόλος της συσκευής, ή το προβάλλει δια των άκρων, τα οποία χρησιμεύουν σαν ακίδες, προορισμένες να ξαναφέρουν σε κυκλοφορία το ζωτικό μας ρεύμα. Όταν ο εγκέφαλός μας προσελκύει απότομα μια σειρά εικόνων αντίστοιχων προς ένα πάθος, η ισορροπία της μηχανής διακόπτεται, η ανταλλαγή του φωτός παύει, η αστρική αναπνοή σταματά και το φως συμπυκνώνεται κατά κάποιο τρόπο στον εγκέφαλο. Η υπέρμετρη φιλοδοξία, οι εγωιστικές ροπές προς την αγιότητα, η παρά φύσιν εγκράτεια γεμάτη από φαντασιώσεις κι επιθυμίες που κακώς υποστέλλονται, τα χαμηλά πάθη που επαναλαμβάνονται παρά τις προειδοποιήσεις της συνείδησης, όλα αυτά προκαλούν συμφορήσεις φωτός και εξάψεις του εγκέφαλου.

Το αποτέλεσμα είναι η εξαφάνιση της λογικής, η νοσηρή έκσταση, η υστερία, τα οράματα, η παραφροσύνη.

Ένας άνθρωπος δεν είναι τρελός γιατί έχει οράματα, αλλά γιατί δίνει σε αυτά μεγαλύτερη πίστη από την λογική του".
Η ιδρύτρια τώρα της Θεοσοφικής εταιρίας Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκυ, σημειώνει με την σειρά της τα εξής για το Αστρικό φως:
" Το Aστρικό Φως του Παράκελσου και άλλων Ερμητικών Φιλοσόφων είναι ο αιθέρας τής φυσικής ( στην παλαιά κυματική θεωρία ). Στην μεταφυσική και στην πνευματική ή απόκρυφη έννοια ο αιθέρας ► σημαίνει πολύ περισ-σότερα απ' όσα συχνά φανταζόμαστε...

Οι Αλχημιστές και οι Ερμητικοί πίστευαν ότι ο αστρικός αιθέρας τους ... είναι η ψυχή του κόσμου, το εργαστήριο της φύσεως και του σύμπαντος, πνευματικά και φυσικά."
" Είναι ο αστρικός ωκεανός της αόρατης φωτιάς που περιβάλλει το κόσμο. Ο Παράκελσος, που τον ονόμασε αστρικό φως παίρνοντας την λέξη από τα Λατινικά, πίστευε πώς η έναστρη στρατιά ( μαζί με την γη ) είναι τα συμπυκνωμένα τμήματα τού αστρικού φωτός, που " έπεσαν στην διαδικασία τής γέννησης και την ύλη ". 

Οι μαγνητικές ή πνευματικές εκπορεύσεις τους διατηρούν συνεχώς ανοικτή την επικοινωνία τους με την πατρική πηγή των πάντων - το αστρικό φως ".
" Το ανθρώπινο σώμα, όπως η γη, οι πλανήτες και τ' άστρα υπόκειται σε ένα διπλό νόμο. Έλκει και απωθεί, επειδή διαποτίζεται με διπλό μαγνητισμό που εισρέει από το αστρικό φως. Τα πάντα έχουν διπλή φύση.                 

Ο μαγνητισμός είναι θετικός και αρνητικός, ενεργητικός και παθητικός, αρσενικός και θηλυκός...

Όταν ο υπνωτιστής μάθει το μεγάλο μυστικό της πόλωσης της δράσης και εμπλουτισμού των ρευστών του με ενεργητική και παθητική ενέργεια ταυτόχρονα, θα γίνει ο μεγαλύτερος μάγος που υπάρχει. Το αστρικό φως είναι ανδρόγυνο καθώς η ισορροπία είναι αποτέλεσμα δύο αντιθετικών δυνάμεων που αλληλεπιδρούν αενάως.

Αποτέλεσμα αυτής τής διαδικασίας είναι η ΖΩΗ ... 

Μόνο το Aστρικό Φως, ως κύριος παράγων τής μαγείας, μπορεί να μας αποκαλύψει όλα τα μυστικά τής Φύσεως.

Το Αστρικό Φως ► ταυτίζεται με τον Ινδουιστικό όρο Ακάσα ► ( στα Σανσκριτικά ουρανός, αλλά μυστικιστικά ο αόρατος ουρανός ) ". " Η ακάσα στην λανθάνουσα κατάστασή της, συμφωνεί ακριβώς με την έννοια τού συμπαν-τικού αιθέρα. Η ακάσα είναι ο αναπόσπαστος παράγοντας κάθε μαγικού δράματος, θρησκευτικού ή κοσμικού.

Η Ακάσα ή απόκρυφος ηλεκτρισμός ( I.N.R.I. ) ταυτίζεται κατά μια έννοια με το άλκαεστ ► ή συμπαντικό διαλύτη τών αλχημιστών, την ίδια την Anima Mundi ( ψυχή του κόσμου ), όπως και το Αστρικό Φως ".
" Το Χάος τών αρχαίων, η Ζωροαστρική ιερή φωτιά, η φωτιά του Ερμή, η αστραπή τής Κυβέλης, ο φλεγόμενος πυρσός τού Απόλλωνα, η φλόγα στο βωμό του Πανός, η άσβεστη φωτιά στο ναό της Ακρόπολης και της Εστίας, η πύρινη γλώσσα τής περικεφαλαίας τού Πλούτωνα, οι λαμπρές σπίθες στα καλύμματα τών Διόσκουρων, της κεφαλής τής Γοργούς, της περικεφαλαίας τής Αθηνάς και της ράβδου τού Ερμή, το άσβεστον πυρ, ο Αιγύπτιος θεός Πταχ ή Ρα, ο Ελληνικός Ζεύς καταβαΐτης, οι πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής, η φλεγόμενη βάτος του Μωυσή, η φλεγόμενη λυχνία του Αβραάμ, το αιώνιο πυρ τής απύθμενης αβύσσου, οι μαντικοί ατμοί τών Δελφών, το αστρικό φως τών Ροδοσταύρων ( I.N.R.I.), η Ακάσα τών Ινδουιστών μυστών, το Αστρικό Φως τού Ελιφάς Λεβί, η νευρική αύρα και το ρευστό τών μαγνητιστών, το Οντ τού Ράϊχενμπαχ, η ψυχική ενέργεια του Κοξ και του Κρούξ, ο ατμοσφαιρικός μαγνητισμός κάποιων φυσιοδιφών, ο γαλβανισμός και τέλος ο ηλεκτρισμός, αντι-προσωπεύουν πολλαπλές ονομασίες για τις πολλές διαφορετικές εκδηλώσεις ή αποτελέσματα της ίδιας μυστηρι-ώδους αιτίας που διαπερνά τα πάντα ".
" Ούτε ο χώρος, ούτε ο χρόνος αποτελούν εμπόδια στο ταξίδι του αστρικού σώματος. Ο θαυματουργός έχει την ικανότητα να κάνει το φυσικό του σώμα να εξαφανισθεί, ή να φαίνεται ότι παίρνει την μορφή που θέλει. Μπορεί να καταστήσει ορατή την αστρική του μορφή, ή να τις δώσει το σχήμα που επιθυμεί. Και στις δυο περιπτώσεις αυτό οφείλεται σε συλλογική Μεσμερική παράκρουση τών αισθήσεων όλων των παρευρισκομένων. Η ψευδαίσθηση αυτή είναι τόσο τέλεια, ώστε εκείνος που την έζησε θα ορκιζόταν μια ολόκληρη ζωή πως ήταν πραγματικότητα, ενώ στην ουσία ήταν ένας πίνακας του πνεύματος που αποτυπώθηκε στην συνείδητότητά του από την ακαταμάχητη θέληση του μαγνητιστή ". " Ότι έχει υπάρξει, υπάρχει και θα υπάρξει, βρίσκεται αποτυπωμένο στο αστρικό φως, που αποτελεί πίνακα του αοράτου σύμπαντος ".
" Ο ακρογωνιαίος λίθος τής Μαγείας είναι η εμβριθής και βαθιά κατανόηση, καθώς και η πρακτική εφαρμογή των νόμων του ηλεκτρομαγνητισμού : των ιδιοτήτων του, των σχέσεών του, του συσχετισμού των δυνάμεών του.
" Οι θαυματουργοί όλων των εποχών σχολών και χωρών προκαλούσαν τα θαύματά τους επειδή ήσαν τελείως εξοικειωμένοι με τα ασύλληπτα - όσον αφορά τα αποτελέσματά τους- πλην όμως απτά κύματα του αστρικού φωτός.                                        

Ήλεγχαν τα ρεύματα καθοδηγώντας τα με την δύναμη της θέλησής τους. Τα θαύματα είχαν φυσικό και ψυχολογικό χαρακτήρα ".
" Ο Μεσμερισμός είναι ο πιό σημαντικός κλάδος της μαγείας και τα φαινόμενά του είναι τα αποτελέσματα του συμ-παντικού διάμεσου ( μεσολαβητή ή αστρικού φωτός ) που βρίσκεται πίσω από κάθε μαγεία και προκαλεί σε όλες τις εποχές τα αποκαλούμενα θαύματα ".
"Οι αρχαίοι τον ονόμαζαν Χάος. Ο Πλάτωνας και οι Πυθαγόρειοι τον ονόμαζαν Ψυχή του Κόσμου. Σύμφωνα με τους Ινδουιστές, η θεότητα με τη μορφή του αιθέρα διαπερνά τα πάντα. Είναι το αόρατο αλλά απτό Ρευστό. Μεταξύ άλλων, αυτός ο συμπαντικός Πρωτέας, ή " νεφελώδης παντοδύναμος ", όπως τον αποκαλεί ο ντε Μιρβίλ, ονομαζόταν από τους θεουργούς " ζων πυρ ", " πνεύμα Φωτός " και Μάγνης. Αυτός ο τελευταίος χαρακτηρισμός υπονοεί τις μαγνητικές του ιδιότητες και τη μαγική φύση του".
" Στην Αιγυπτιακή μυθολογία ο Κνεφ, ο Αιώνιος μη αποκαλυμμένος θεός, συμβολίζεται με το φίδι, έμβλημα της αιωνιότητας που περικλείει μια υδρία νερό και το κεφάλι του ίπταται πάνω από τα νερά που επωάζει με την πνοή του. Στις σκανδιναβικές Έντα η δρόσος του μελιού, η τροφή των θεών και των δημιουργικών πολυάσχολων μελισσών του Δένδρου Υγκντραζίλ, πέφτει στην διάρκεια της νύχτας όταν η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη υγρασία και στις Βόρειες μυθολογίες σαν παθητική αρχή της δημιουργίας συμβολίζει τη δημιουργία του σύμπαντος από το νερό. Αυτή η δρόσος είναι το αστρικό φως σε έναν από τους συνδυασμούς του και κατέχει δημιουργικές, αλλά και καταστροφικές ιδιότητες. Στο Χαλδαϊκό θρύλο του Βήρωσσου, ο Οάννης, ο άνθρωπος ψάρι, καθοδηγώντας τους ανθρώπους δείχνει το νηπιακό κόσμο να δημιουργείται από το νερό και όλα τα πλάσματα να προέρχονται από αυτή τη prima materia ( πρωθύλη ). Ο Μωυσής διδάσκει πως μόνο η γη και το νερό μπορεί να γεννήσουν μια ζωντανή ψυχή...

Οι αλχημιστές υποστηρίζουν ότι η πρωταρχική προαδαμική γη όταν ανάγεται στη πρώτη ουσία της, βρίσκεται στο δεύτερο στάδιο τής μεταμόρφωσής της σαν καθαρό νερό με πρώτο το άλκαεστ. Λέγεται ότι αυτή η πρωταρχική ουσία περιέχει την ουσία όλων όσων πρόκειται να συγκροτήσουν τον άνθρωπο. Δεν περιέχει μόνο τα στοιχεία τής φυσικής τους ύπαρξης αλλά ακόμη και την ίδια την "πνοή ζωής" σε λανθάνουσα κατάσταση έτοιμη να αφυπνιστεί"
"Ουσιαστικά αυτή η ουσία είναι το ίδιο το χάος... Τι άλλο εκτός από τον Αιθέρα μπορεί να είναι το πρωταρχικό Χάος ;.

Ο σύγχρονος αιθέρας, όχι αυτός που αναγνωρίζουν οι επιστήμονες, αλλά όπως τον γνώριζαν οι αρχαίοι φιλό-σοφοι πολύ νωρίτερα από την εποχή του Μωυσή. Ο Αιθέρας με όλες τις μυστηριώδεις και απόκρυφες ιδιότητές του περιέχει τα σπέρματα της συμπαντικής δημιουργίας.Ο Αιθέρας, η Ουράνια Παρθένα, η πνευματική μάνα κάθε υπάρχουσας μορφής και ύπαρξης. Από το στήθος της μόλις επωαστούν από το θείο πνεύμα, έρχονται  σε ύπαρξη η Ύλη και η Ζωή, η Δύναμη και η Δράση ".

" Το θείο φως με το οποίο η ψυχή, ανεμπόδιστη από την ύλη αντιλαμβάνεται πράγματα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, ο θανατηφόρος κεραυνός που προβάλλεται σε μια στιγμή οργής ή στο απο-κορύφωμα κάποιας μακροχρόνιας έχθρας.

Η ευλογία που φτερουγίζει από κάποια καλόγνωμη καρδιά, η κατάρα που εκτοξεύεται σε κάποιον, όλα αυτά πρέπει να διέλθουν από αυτό το συμπαντικό παράγοντα, που η μία όψη του τον καθιστά ευλογία του θεού και μια άλλη δηλητήριο του διαβόλου ".

Η ΘΕΛΗΣΗ

Λέει ο Ελιφάς Λεβί :

" Η θέληση είναι η ικανότητα των λογικών δυνάμεων που καθοδηγεί προς συμβιβασμό την ελευθερία των ατόμων με την ανάγκη των πραγμάτων ".
" Κάθε προσπάθεια τής θέλησης που οδηγείται από την διάνοια, είναι και ανάλογη εκπομπή ρευστού ή ανθρώπι-νου φωτός ( αστρικού φωτός ) ".
"Με μια ισχυρή θέληση μπορείς να φτάσεις σε μικρό χρονικό διάστημα στην απόλυτη ανεξαρτησία"
" Θέλετε να βασιλεύσετε στους άλλους ; Μάθετε να θέλετε. Η δύναμη βεβαιώνεται μόνο μέσω ποικίλων κατορθω-μάτων. Η αργία και η λησμοσύνη είναι εχθροί της βουλήσεως. Οι πιο ασήμαντες πρακτικές και οι περισσότερες ξένες οι ίδιες προς το σκοπό που επιδιώκουμε, μας φέρνουν εντούτοις στο προδιαγεγραμμένο τέρμα, μέσω της διαπαιδαγώγησης και της θέλησης. Ένας χωρικός που θα σηκωνόταν κάθε μέρα στις 2 ή στις 3 το πρωί και θα πήγαινε μακριά για να πάρει ένα κλαρί, ή ένα καρπό από το ίδιο δένδρο πριν ανατείλει ο ήλιος, θα μπορούσε φέρνοντας μαζί του τον καρπό αυτό να εκτελέσει πολυάριθμα θαύματα. Γιατί το φυλακτήριο αυτό θα αποτελούσε το σήμα τής βουλητικής του δύναμης".
"Η θέληση του ανθρώπου που εκδηλώνεται με την πράξη μπορεί να παρομοιαστεί  με την οβίδα που ποτέ δεν οπισθοχωρεί μπροστά από το εμπόδιο.  Όταν εκτινάσσεται με σφοδρότητα, το διαπερνά και χάνεται πίσω του.

Εάν όμως ξεκινήσει με υπομονή και επιμονή ποτέ δεν χάνεται, αλλά μοιάζει με το κύμα που επανερχόμενο ολοένα στο ίδιο εμπόδιο κατατρώει και αυτόν ακόμα το γρανίτη ".
" Για να μπορούμε πρέπει να πιστεύουμε ότι μπορούμε και η πίστη αυτή να μετατραπεί αμέσως σε έργα ".
" Η πίστη ούτε καν προσπαθεί. Ξεκινά με την βεβαιότητα ότι θα αποπερατώσει το αναληφθέν έργο κι εργάζεται με σταθερότητα, σαν να είχε την παντοδυναμία κάτω από τις διαταγές της και την αιωνιότητα μπροστά απ' αυτήν.

Τολμήστε να διατυπώστε σαφώς την επιθυμία σας, όποια και να είναι και μετά τεθείτε αμέσως στο έργο και μην σταματήσετε να ενεργείτε προς την ίδια κατεύθυνση και προς τον ίδιο σκοπό. Εκείνο που επιθυμείτε τελικά θα πραγματοποιηθεί ".
" Για να κάνεις θαύματα πρέπει να βρίσκεσαι έξω από τα συνηθισμένα όρια της κοινωνίας. Πρέπει να είσαι γεμά-τος από σοφία, ή εξηρμένος από την παραφροσύνη - είτε να βρίσκεσαι πάνω από τα πάθη, είτε έξω από τα πάθη μέσω της έκστασης και της φρενίτιδας".
Από αυτό φαίνεται ότι και άνθρωποι αδαείς και όχι μυημένοι στη μαγεία, μπορούν να προκαλέσουν μαγικές πρά-ξεις, διαταράσσοντας το αστρικό ρευστό με την εξηρμένη δύναμη τών συναισθημάτων τους, με την παράφρονη έκσταση και φρενίτιδά τους.
" Ένας οκνηρός ποτέ δεν μπορεί να γίνει μάγος. Η μαγεία είναι μια άσκηση που εφαρμόζεται σε όλες τις στιγμές του βίου.

Πρέπει αυτός που αποβλέπει σε υψηλά χαρίσματα να είναι πρώτα απ' όλα απόλυτος κύριος του εαυτού του. Πρέπει να ξέρει να κατανικάει τις ορέξεις, τις ηδονές, την πείνα και τον ύπνο. Να είναι ακόμα απαθής τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις αποδοκιμασίες. Ολόκληρη η ζωή του πρέπει να αντανακλά μια θέληση κατευθυνόμενη από το νου και υπηρετούμενη από ολόκληρη την φύση, την οποία θα έχει δαμάσει με το πνεύμα του πάνω στα ίδια τα όργανά του και με την συμπάθεια όλων των δυνάμεων του κόσμου που βρίσκονται σε αντιστοιχία. Όλες οι αισθήσεις και όλες οι ικανότητες πρέπει να συνεργάζονται και τίποτα πάνω στον ιερέα του Ερμή δεν πρέπει να μένει σε αδράνεια. Πρέπει να προσδιορίζει το πνεύμα δια σημείων και να το συνοψίζει με χαρακτήρες και εμβλή-ματα. Πρέπει να διατυπώνει την θέλησή του με λέξεις και να πραγματώνει τις λέξεις με πράξεις. Πρέπει επίσης να μεταφράζει τη μαγική ιδέα σε φως για τα μάτια, σε αρμονία για τα αυτιά, σε αρώματα για την όσφρηση, σε γεύσεις για τη γεύση και σε μορφές για την αφή. Πρέπει με άλλα λόγια ο μύστης να πραγματοποιεί σε όλη του την ύπαρξη κάθε τι που επιθυμεί να πραγματοποιήσει έξω από αυτόν στον κόσμο. Πρέπει να γίνει ο μαγνήτης που θα έλξει προς τον εαυτό του το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Όταν μαγνητισθεί αρκετά, ας είναι βέβαιος ότι αυτό που ποθεί θα έρθει από μόνο του και χωρίς αυτός να ενεργή-σει ιδιαιτέρως ".
" Πρέπει να αποδίδουμε στον εαυτό μας μεγάλο σεβασμό και να τον θεωρούμε σαν παραγνωρισμένο ηγεμόνα, που συμφωνεί να είναι τέτοιος, για να ξανααποκτήσει το διαρπαγέν στέμμα του. Να είμαστε ευπροσήγοροι και πράοι προς όλο τον κόσμο.

Αλλά στις κοινωνικές μας σχέσεις ποτέ να μην αφήνουμε τους εαυτούς μας να απορροφηθούν και να αποσυρό-μαστε αμέσως από τους κύκλους όπου δεν ασκούμε καμιά πρωτοβουλία ".
" Για να αποκτήσουμε μαγική δύναμη πρέπει να απαλλάξουμε τη βούλησή μας από κάθε δουλεία και να την ανα-πτύξουμε μέχρι κυριαρχίας. Η υπέρτατη θέληση παριστάνεται στα σύμβολά μας από μια γυναίκα που συντρίβει με το πόδι της το κεφάλι τού όφεως ( τού αστρικού φωτός ) και από τον ακτινοβόλο άγγελο που τον δαμάζει και τον κρατάει υποχείριό του μπροστά στο βέλος του. Ο Μεγας Μαγικός Παράγων, το διπλό ρεύμα φωτός, το ζων και αστρικό πυρ της γης συμβολίστηκε στις αρχαίες θεογονίες με τον ταυροκέφαλο όφι, με τράγο ή με σκύλο. Είναι το διπλό φίδι του κηρυκείου του Ερμή, ο αρχαίος όφις της Γενέσεως, επίσης το χάλκινο φίδι του Μωυσή συνεστρα-μένο γύρω από το Ταυ, δηλαδή το γενετικό λιγκάμ. Είναι ακόμη ο τράγος των σαββατιαίων συνελεύσεων και ο Μπαφομέ τών Ναϊτών. Είναι η Ύλη των Γνωστικών, η διπλή οφειόμορφη ουρά που αποτελεί τις κνήμες του ηλια-κού αλέκτορος Αβραξάς. Είναι τέλος ο διάβολος, στην πραγματικότητα όμως είναι η τυφλή εκείνη δύναμη την οποία πρέπει να δαμάσουν οι ψυχές για να απελευθερωθούν από τις αλυσίδες της γης. Γιατί αν δεν τις αποσπά-σει η θέλησή τους από την μοιραία αυτήν μαγνήτιση, θ' απορροφηθούν από το ρεύμα με την δύναμη που τις παρ-ήγαγε και θα επιστρέψουν στο κεντρικό και αιώνιο αυτό πυρ. Ολόκληρο λοιπόν το μαγικό έργο συνίσταται στο πώς θα απαλλαγούμε από τις κουλούρες του αρχαίου φιδιού και στην συνέχεια πώς θα βάλουμε το πόδι μας πάνω στο κεφάλι του και πώς θα το οδηγήσουμε σύμφωνα με την δικιά μας θέληση.  Θα σου προσφέρω λέω ο όφις στον ευαγγελικό μύθο, όλα τα βασίλεια της γης, αν πέσεις να με προσκυνήσεις.

Ο μύστης οφείλει να του απαντήσει :  Δε θα υποκύψω μπροστά σου, αλλά συ θα σέρνεσαι δίπλα στα πόδια μου.

Δε θα μου προσφέρεις τίποτα, αλλά θα σε χρησιμοποιήσω και θα πάρω μόνος μου ό,τι επιθυμώ. Γιατί είμαι ο κύριός σου ".
"Η θέληση μπορεί να ισχυροποιηθεί με κατάλληλη αγωγή και το μαγικό τελεστικό έχει ως μόνο σκοπό να δοκιμά-σει, να εξασκήσει και να διαπαιδαγωγήσει την θέληση στην υπομονή και την ένταση. Όσο πιο δύσκολες να κατορ-θωθούν είναι αυτές οι πρακτικές και όσο μεγαλύτερη συγκέντρωση τής προσοχής απαιτούν, τόσο μεγαλύτερα αποτελέσματα έχουν.

Αν μέχρις στιγμή στάθηκε αδύνατη η καθοδήγηση και η συνειδητή κατεύθυνση τών μαγνητικών φαινομένων, αυτό οφείλεται στο ότι δεν βρέθηκε ακόμη ένας μυημένος μαγνητιστής απαλλαγμένος πράγματι από τις ενστικτώδεις έλξεις. Η φύση θα υπακούει στο σημείο ή το λόγο εκείνου που θα αισθανθεί τον εαυτό του αρκετά ισχυρό για να μην αμφιβάλει".
" Η θέληση είναι πανίσχυρη όταν οπλίζεται με τις ζώσες δυνάμεις τής φύσεως. Η σκέψη είναι ανίερη ή νεκρή, εφόσον δεν εκδηλώνεται με το λόγο ή το σημείο ( σύμβολο). Δεν μπορεί επομένως να διεγείρει ούτε να κατευθύνει την θέληση.

Δεδομένου ότι το σημείο είναι η μορφική παράσταση της σκέψεως, αυτό αποτελεί  το απαραίτητο όργανο της θέλησης. Όσο το σημείο είναι τελειότερο, τόσο η σκέψη διατυπώνεται σαφέστερα και τόσο η θέληση κατευθύνεται ισχυρότερη".
" Για να απομονωθεί κάποιος από το αστρικό φως δεν αρκεί μόνο να περιβληθεί με λινό ύφασμα, χρειάζεται κυρίως να χαλιναγωγήσει τελείως το πνεύμα του και τις ψυχικές του ορμές και να εξασφαλίσει μια άκαμπτη σαν τον χάλυβα θέληση.          

 Πρέπει επίσης να επαναλαμβάνει τις πράξεις που προέρχονται από την ισχυρή θέλησή του, γιατί η θέληση μόνο με έργα πραγματώνεται, όπως οι θρησκείες εξασφαλίζουν το κύρος και την διάρκειά τους με τις ιερουργίες και τις τελετουργίες τους".
" Μια από τις πιο παράδοξες ιδιότητες της ανθρώπινης φαντασίας είναι η πραγματοποίηση των επιθυμιών τής θέλησης, ακόμα μάλιστα και των φόβων της. Πιστεύουμε εύκολα λέει μια παροιμία εκείνο που φοβόμαστε και αυτό που επιθυμούμε.

Τόσο η επιθυμία, όσο και ο φόβος, προσδίδουν στη φαντασία μια ιδιάζουσα δύναμη πραγματοποίησης, με ανυπο-λόγιστα αποτελέσματα. Κατά κάποιο τρόπο για παράδειγμα προσβαλλόμαστε από την ασθένεια που φοβόμαστε".

" Η διάνοια και η θέληση του ανθρώπου είναι όργανα ανυπολόγιστης δύναμης, αλλά τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη έχουν σαν βοηθό μια ικανότητα ελάχιστα γνωστή και της οποίας η παντοδυναμία ανήκει αποκλειστικά στη μαγεία: μιλάω για την Φαντασία, την οποία οι Καβαλιστές ονομάζουν διάφανο ή διάφωτο. Η φαντασία είναι πράγματι σαν τον οφθαλμό της ψυχής, σε αυτήν διαγράφονται και διατηρούνται οι μορφές των όντων, με αυτήν διακρίνουμε τις ανακλάσεις του αόρατου κόσμου, αυτή είναι το κάτοπτρο των οραμάτων και το όργανο της μαγικής ζωής. Με αυτήν θεραπεύουμε τις ασθένειες ►, ενεργούμε πάνω στις εποχές, αποπλανούμε τον θάνατο και ανασταίνουμε τους νεκρούς, γιατί είναι εκείνη η οποία εξάπτει την θέληση και την κάνει να έρθει σ' επαφή με τον παγκόσμιο παράγοντα ( το αστρικό φως ). Η φαντασία είναι εκείνη που διαγράφει την μορφή του παιδιού στην κοιλιά της μητέρας του, η οποία καθορίζει το πεπρωμένο των ανθρώπων, η οποία δίνει φτερά στις επιδημίες και διευθύνει τα όπλα κατά τον πόλεμο. Κινδυνεύετε στην μάχη ; Φαντασθείτε τον εαυτό σας άτρωτο σαν τον Αχιλλέα, και θα γίνετε, λέει ο Παράκελσος. Ο φόβος προσελκύει τα βλήματα και το θάρρος κάμπτει την τροχιά τους.

Ο Παράκελσος θεράπευε τους ασθενείς του, ενεργώντας επάνω σε μια μικρή ποσότητα αίματός τους, το οποίο το αφαιρούσε με αφαίμαξη.

Θεράπευε τις κεφαλαλγίες από απόσταση, ή ενεργώντας πάνω σε μερικές τρίχες της κεφαλής τών πασχόντων.

Αυτός είχε προηγηθεί κατά πολύ, με την επιστήμη της φαντασίας και τον νόμο της αναλογίας του μέρους με το όλον, όλων των θεωριών, ή μάλλον των πειραμάτων των μεγαλύτερων μαγνητιστών των νεότερων χρόνων ".
" Η φαντασία όταν βαδίζει παράλληλα με τημ λογική γίνεται μεγαλοφυία ".
Και η Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκυ ► :
Ο Ζακολιό αναφέρει ένα περιστατικό με ένα φακίρη των Ινδιών, από τη χούφτα του οποίου διάλεξε ένα σπόρο και τον έχωσε σε μια γλάστρα. Ο σπόρος αυτός φύτρωσε και βλάστησε σε λίγα λεπτά με την θέληση τού φακίρη. 

Η Έλενα Μπλαβάτσκυ εξηγεί :
"Ο μαγνητισμός του φακίρη υπακούοντας στη θέλησή του έσυρε την Ακάσα ► σε ένα συγκεντρωμένο ρεύμα προς το φυτό μέσω των χεριών του. Διατηρώντας για τον απαιτούμενο χρόνο μια αδιάκοπη ροή η χωμική αρχή του φυτού δομούσε με υπερφυσική δραστηριότητα πυρήνες και στρώματα το ένα μετά το άλλο, ώσπου το έργο ολοκληρώθηκε. Η αρχή της ζωής είναι απλώς μια τυφλή δύναμη που υπακούει σε κάποια καθοδηγητική επί-δραση. Στην φυσιολογική πορεία της φύσης το πρωτόπλασμα του φυτού την συγκεντρώνει και την κατευθύνει με μια συγκεκριμένη συχνότητα, η οποία ελέγχεται από τις επικρατούσες ατμοσφαιρικές συνθήκες. Η ανάπτυξή του είναι γρήγορη, αργή ή ανάλογη με την ποσότητα φωτός, θερμότητας και της υγρασίας της εποχής. Όμως ο φακίρης σπεύδοντας σε βοήθεια της φύσης με τη πανίσχυρη θέλησή του συμπύκνωσε θα λέγαμε την ουσία της ζωής του φυτού στο σπόρο του και το ανάγκασε να ωριμάσει πριν την ώρα του. Αυτή η τυφλή δύναμη, όντας τελείως υποταγμένη στην θέλησή του, υπακούει. Αν προτιμούσε να φαντασθεί το φυτό σαν τέρας, θα το μετέτρεπε σε τέρας με την ίδια ευκολία και τούτο διότι η συγκεκριμένη εικόνα-σκλάβα στο υποκειμενικό μοντέλο που σχεδί-ασε η φαντασία του φακίρη - αναγκάζεται να ακολουθήσει το πρωτότυπο σε κάθε λεπτομέρειά του, όπως το χέρι και το πινέλο του ζωγράφου ακολουθεί την εικόνα που πλάθει ο νους του.

Η θέληση τού φακίρη δημιουργεί ένα αόρατο, αλλά τελείως αντικειμενικό καλούπι, στο οποίο ωθείται να εναπο-τεθεί η οργανική η φυτική ύλη και να πάρει την καθορισμένη μορφή.

Η θέληση δημιουργεί, διότι η θέληση σε κίνηση είναι δύναμη και η δύναμη δημιουργεί την ύλη".

" Τι είναι ΘΕΛΗΣΗ ;

Η μεγάλη συμπαντική ιδέα θέλησε και ο κόσμος ήλθε σε ύπαρξη. Θέλω και τα μέλη μου υπακούν...θέλω και η σκέψη μου διασχίζει το χώρο, που για αυτήν είναι ανύπαρκτος, περιβάλλει το σώμα κάποιου άλλου ατόμου που δεν αποτελεί μέρος μου, διαπερνά τους πόρους του και ξεπερνώντας τις ικανότητές του, αν είναι πιο αδύναμες, το εξαναγκάζει σε μια προκαθορισμένη ενέργεια.

Τα μυστηριώδη αποτελέσματα της έλξης και άπωσης είναι οι υποσυνείδητοι παράγοντες αυτής της θέλησης.

Θέλω και η οργανωμένη ύλη υπακούει. Δεν έχει επιλογές". "Η ανάπτυξη της θέλησης είναι ο σκοπός που πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος που προσδοκεί να εξουσιάσει τις δυνάμεις τής Φύσεως ".
" Όσο πιο ισχυρή είναι η θέληση, τόσο υψηλότερης βαθμίδας και τόσο πιο ισχυρά εμπνευσμένο είναι το ον που την κατέχει ( Ιάκωβος Μπαίμε )".
" Η θέληση και η ελευθερία είναι το ίδιο το πράγμα ( Φαμπρ ντ' Ολιβιέ )"

θεραπειες

Εφαρμογές στην Θεραπευτική

Η Αντιμετώπιση τών μαγικών τεχνικών

Απόψεις τής Εκκλησίας περί Μαγείας

ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ

Η ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ

ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ.jpg

ΧΡΙΣΤΙΚΗ  ΜΑΓΕΙΑ ΑΤΖΕΚΩΝ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

Pages from William-G-Gray-Inner-Traditio

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ - ΜΑΓΕΙΑ

Βιβλία περί Μαγείας

ΜΑΓΕΙΑ 1.jpg
Encyclopedia_of_Magic_and_Alchemy.jpg

THE JOY OF SATAN

Pages from Where-Science-and-Magic-Meet.
ΜΑΓΕΙΑ 2.jpg
51i-ddIzsaL._SX384_BO1,204,203,200_.jpg
bottom of page