Περί τα τέλη τού 1976 αρχές 1977, μια εφημερίδα στο Ηράκλειο Κρήτης τιτλοφορούμενη « Αλήθεια », ξεκίνησε εκστρατεία κατά του Ελευθεροτεκτονισμού, η οποία κορυφώθηκε με διάρρηξη στα γραφεία τής τοπικής τεκτονικής στοάς και έκρηξη βόμβας στο γραφείο Τέκτονος.

Κατόπιν τού προκληθέντος θορύβου η Mεγάλη Στοά τής Ελλάδας απέστειλε προς τις ημερήσιες εφημερίδες τού Ηρακλείου ανακοίνωση, η οποία έχει ως ακολούθως :

«Το Διοικητικό Συμβούλιο τής Μεγάλης Στοάς του εν Ελλάδι Ελευθέρου Τεκτονισμού, έχει την τιμήν να φέρει εις γνώσιν τών καλής πίστεως ανδρών τού Ηρακλείου Κρήτης – και γενικώτερον τού Πανελληνίου – τα ακόλουθα, προς αποκατάστασιν τής αλήθειας, η οποία βαναύσως εκακοποιήθη με συκοφαντικά δημοσιεύματα, οδηγήσαντα, εν τέλει, εις εκνόμους πράξεις, με τας οποίας ασχολούνται ήδη αι αρμόδιαι Αρχαί.

1. Ο Ελεύθερος Τεκτονισμός, είναι παγκόσμιος οργάνωσις, σκοπόν έχουσα την ηθική και πνευματική ανύψωση τής ανθρωπότητος διά της ειρηνικής και βαθμιαίας ανύψωσης τών ατόμων.

Βασικές αρχές έχει την πίστη εις τον Θεόν και την αθανασίαν τής Ψυχής, την αδελφότητα όλων των ανθρώπων άνευ διακρίσεως καταγωγής, κοινωνικής θέσεως, εθνικότητος φυλής, χρώματος, γλώσσης ή θρησκείας, την ελευθερία και ισότητα τών δικαιωμάτων και την απαγόρευσιν συζητήσεων επί θεμάτων θρησκευτικών και πολιτικών. Κατά τα 300 περίπου έτη τής υπάρξεως του, ο Τεκτονισμός υπεδέχθη εις τας τάξεις του μέγαν αριθμόν διασήμων ανδρών και επιφανείς προσωπικότητες τής ανθρωπότητος.

Υπήρξαν τέκτονες πάμπολλοι ηγεμόνες λαών (μεταξύ των οποίων και πλείστοι βασιλείς τής Αγγλίας, Σουηδίας, Νορβηγίας, Πολωνίας κ.ά. χωρών ), πρόεδροι δημοκρατίας Γαλλίας, Ελβετίας, Αμερικής βορείου και νοτίου, διάσημοι πολιτικοί, ως ο Ταλεϋράνδος, ο Γαμβέτας, ο Καβούρ, ο Σατωμπριάν, ο Κάννιγκ, ο Μπριάν, ο Τσάμπερλαιν, ο Τσώρτσιλ, ένδεκα βραβεία Νομπέλ, μεταξύ τών οποίων ο ιδρυτής τού Διεθνούς ερυθρού σταυρού Ερρίκος Ντυνάν και ο εφευρέτης τής πενικιλίνης sir Αλεξάντερ Φλέμινγκ, οι φιλόσοφοι Ντιντερό, Ελβέτιος, Βολταίρος, Μοντεσκιέ και Μιραμπώ, οι μουσουργοί Μόζαρτ, Χάυνδ, Λιστ, Μέντελσον και Σιμπέλιους, οι ποιηταί Γκαίτε, Σίλλερ, Λέσσιγκ, Αλφιέρι, Πουσκόν και Κίπλιγκ, ως και άλλοι διάσημοι άνδρες όπως ο διανοίξας την διώρυγα τού Σουέζ Φερδινάνδος Λεσσέψ, ο γλύπτης τού αγάλματος τής Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη Μπαρτολντί, ο κατασκευαστής τού ομωνύμου πύργου τού Άιφελ στο Παρίσι, ο συνθέτης τού ύμνου τής Μασσαλιώτιδος και λεγεών ατελεύτητος εξόχων ανδρών.

Εις τον εν Ελλάδι Τεκτονισμόν ειδικώτερον ενετάχθησαν κατά καιρούς ο Διονύσιος Ρώμας, ο ηγέτης τού εθνικού απελευθερωτικού αγώνος στην Επτάνησο, ο ιδρυτής τής Φιλικής εταιρίας Εμμανουήλ Ξάνθος, ο μακεδονομάχος Παύλος Μελάς, ο θρυλικός τορπιλητής τής Θεσσαλονίκης ναύαρχος Βότσης, πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί τού στρατού, καθηγηταί πανεπιστημίου, λογογράφοι και άλλοι επιφανείς Έλληνες, εκ των οποίων 15 υπηρετήσαν την χώραν ως Πρωθυπουργοί ( μεταξύ αυτών ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο Επαμ. Δεληγιώργης, ο Ιωάννης Θεοτόκης, ο Νικόλαος Καλογερόπουλος, ο Στέφανος Σκουλούδος κ.ά. ), υπουργοί ή ανώτατοι αξιωματούχοι της Πολιτείας.

Εκ των πρώτων Ελλήνων τεκτόνων διαπρεπέστερος ήτο ο πρώτος κυβερνήτης τής Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, αργότερον δε εκ των Αρχιεπισκόπων Αθηνών και πάσης Ελλάδος οι αείμνηστοι Χρυσόστομος και Δωρόθεος. Τέκτονες υπήρξαν επίσης και οι οικουμενικοί Πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως Βασίλειος ο από Αγχιάλου και ο Μέγας Αθηναγόρας και ο Αλεξανδρείας Φώτιος. Επίσης ο Μεταξάκης Μελέτιος ο Δ΄ εκ Κρήτης.

Μεταξύ τών τεκτόνων λογογράφων ήτο και ο παγκοσμίου φήμης Νίκος Καζαντζάκης.

2. Ο εν Ελλάδι Τεκτονισμός είναι ανεγνωρισμένος ως Ίδρυμα μορφωτικόν και φιλανθ ρωπικόν, διά του από 2 Δεκεμβρίου 1927 διατάγματος τού Προέδρου τής Δημοκρατίας. Επιτελεί δε τον προορισμό του εντός των πλαισίων τών νόμων και των αρχών τής κοινωνικής αλληλεγγύης. Το Υπουργείο Παιδείας έχει απονείμει έπαινον διά το έργο τών τεκτονικών στοών προς καταπολέμησιν του αναλφαβητισμού, διά της ιδρύσεως και συν τηρήσεως πολλών νυκτερινών σχολών απόρων εργαζομένων νέων, εις τας οποίας η μόρφωσις και τα βιβλία, ακόμη δε και εργαλεία παρείχοντο εις αυτούς τελείως δωρεάν, πολλά έτη προτού ο θεσμός τής δωρεάν παιδείας εισαχθεί επισήμως. Εις τον φιλανθρωπικό τομέα διά της συστάσεως τής αντικαρκινικής εταιρίας προσεφέρθησαν από τον Τεκτονισμό μεγάλαι υπηρεσίαι διά την καταπολέμησιν τής επάρατου νόσου, διά της ανεγέρσεως του μεγάλου Ξενώνος εις το Καλυφτάκι Κηφησίας προσεφέρθη άσυλον εις τους ανά την Ελλάδα απόρους καρκινοπαθείς. Επί πλέον, ο Τεκτονισμός ανήγειρε τον Ιερόν Ναόν Αγίων Αναργύρων και ενίσχυσε και εξακολουθεί ενισχύων σειράν όλην φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Εξαιρετικήν συνδρομήν παρέσχεν εις τους εν Κύπρω πρόσφυγας και εις τα εν Ελλάδι καταφυγόντα τέκνα των, εκινητοποίησε δε και την διεθνή τεκτονικήν αλληλεγγύην υπέρ δικαιοσύνης διά την Κύπρον. Μόνο κατά το λήξαν έτος, ποσόν υπερβαίνον το 1.250.000 δρχ. διετέθη διά φάρμακα, νοσηλεία και άλλα βοηθήματα σε αναξιοπαθούντας. ( Από το 1993 έως 2005 διά τον ίδιο σκοπό και για υποτροφίες αριστούχων σπουδαστών διετέθησαν περίπου 575. 000 ευρώ ). Είναι η πρώτη φορά κατά την οποίαν ο Τεκτονισμός ομιλεί διά το έργον του, καθόσον, όπως αναφέρουν τα καταστατικά και τα τυπικά μας, αι αγαθοεργίαι θεωρούνται ως απλή εκτέλεσις καθήκοντος και δέον να τελούνται εν σιγή. Παραβαίνομεν την καθιερωμένην αρχήν, ένεκα της αδίστακτου συκοφαντικής εκστρατείας, η οποία και αυτόν τον φιλανθρωπικόν χαρακτήρα του Ιδρύματος μας απεπειράθη να αμφισβητηθή.

3. Αι εναντίον του Τεκτονισμού Φαντασιοπληξίαι περί του δήθεν χαρακτήρος αυτού ως θρησκείας ή οργανώσεως θρησκευτικής ή και αντιθρησκευτικής, έχουν προ πολλού καταρεύσει, διά πάντα καλής πίστεως άνθρωπον, με την επίσημον απόφασιν της Θεο λογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ( Ιούνιος 1933 ), ( θρησκευτικόν περιoδικόν «Ανάπλασις», τόμος ΜΖ΄ 1934, σελίς 5), καθ’ ην : « ο Τεκτονισμός ΔΕΝ είναι θρησκεία, ούτε θρησκευτική οργάνωση… ΔΕΝ έχει αντιθρησκευτικό χαρακτήρα, αι αρχαί του ΔΕΝ αντιστρατεύονται τας αρχάς τού Χριστιανισμού και ου μόνον ουδόλως συντελεί, αμέσως ή εμμέσως, εις την μείωσιν τής πίστεως τού Χριστιανού, και τα μέλη του είναι πιστότατα μέλη τής εκκλησίας εις ην ανήκουσι ». Ο εκ των εκδοσάντων την ανωτέρω απόφασιν Καθηγητής Δημήτριος Μπαλάνος, σε άρθρο του, πρόσθεσε τα εξής επεξηγηματικά, μεταξύ των άλλων :

« Ενομίσαμεν ότι δεν ήτο δυνατόν να έχει ανατρεπτικάς ή αντιχριστιανικάς τάσεις, σωματείον, ούτινος μέλη εχρημάτισαν ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο Διονύσιος Ρώμας, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και τόσοι άλλοι άνδρες αγωνισθέντες ου μόνον κατά το 1821, αλλά και εις προσφάτους αγώνας και μάλιστα τον Μακεδονικόν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, ως και πλείστοι των κατασχόντων ύψιστα εν τη Πολιτεία και τοις γράμ μασιν αξιώματα και δη αρχηγοί κομμάτων και υπουργοί πασών τών αποχρώσεων ».

Σημείωση Την έκθεση της Θεολογικής σχολής υπογράφουν οι εξής εξ εκ των επτά συμμετεχόντων :

1ος. Α. Αλιβιζάτος, 2ος. Γρ. Παπαμιχαήλ, 3ος. Κ. Δυοβουνιώτης, 4ος. Δημ. Μπαλάνος, 5ος. Γ. Σωτηρίου και 6ος. Βασ. Στεφανίδης, ενώ ο 7ος Π. Μπρατσιώτης εμειοψήφησε.

Αλλά και αυτό τούτο το Βατικανόν, το οποίον παλαιότερον καταπολεμεί τον Τεκτονισμόν, διότι ούτος ως θεσμός φιλελεύθερος, ήτο αντίθετος προς τας κοσμοκρατορικάς τάσεις των ποντίφικων, ήδη έχει μεταβάλλει τακτικήν και κατά τόπους αρχιεπίσκοποι αυτού μετέχουν τεκτονικών εκδηλώσεων και ομιλούν και διακηρύσσουν ότι αι παλαιαί κατα δίκαι του Τεκτονισμού από τη ρωμαιοκαθολική Εκκλησία πλέον έχουν αχρηστευθεί και ευρύτατα θεωρείται ότι δυναταί να συνυπάρχουν αρμονικώς αι ιδιότητες τού Τέκτονος και του καλού Χριστιανού.

4. Ο Τεκτονισμός υπέστη, κατά το παρελθόν διωγμούς, που αποτελούν δι’ αυτόν υψίστην τιμή. Καταδιώχθη το πρώτον, από τη φοβεράν Ιεράν εξέτασιν και είχε πολλά θύματα. Κατεδιώχθη από τον Τσαρισμόν, τον Φασισμόν και τον Χιτλερισμόν, καθώς και από άλλας δικτατορίας, δηλαδή από καθεστώτα ανελεύθερα και καταπιεστικά τα οποία στιγματιζονται από την συνείδηση τών Λαων στην Ιστορία…

5. Είναι θλιβερόν το να γίνεται εις την εποχήν μας λόγος περί σχέσεων τού Τεκτονισμού με τον Σιωνισμόν. Τα τιθέμενα εις κυκλοφορίαν δήθεν « πρωτόκολλα τών σοφών τής Σιών », τα οποία κάμνουν λόγο περί «συνωμοσίας τών εβραιομασόνων διά την παγκό σμιο κυριαρχία» έχουν κηρυχθεί πλαστά διά αποφάσεως τού ποινικού δικαστηρίου τής Βέρνης ( Ελβετίας ) από του Μαΐου του 1935, αποδειχθέντος διά σωρείας τεκμηρίων ότι ήσαν χαλκευμένα από την Τσαρικήν μυστικήν αστυνομία, την διαβόητη Οχράνα.

Η σκευωρία ήλθεν εις πλήρες φως με διαδικασία πολλών μηνών του μεγάλου Ελβετικού δικαστηρίου, το οποίον διά της αποφάσεως του, εχαρακτήρισε την έκδοσιν ως « ανήθικον » και απηγόρευσε την κυκλοφορία της. Ήλθεν όμως ο Χιτλερισμός, ο οποίος εξεμεταλλεύθη το ανήθικο Τσαρικό προϊόν διά τους αυτούς σκοπούς, ήτοι την δικαιολόγησιν τών διώξεων και σφαγών Τεκτόνων και Ισραηλιτών. Προσφάτως δε, ο Άρειος Πάγος του Πακιστάν, χώρας Μουσουλμανικής, ηκύρωσε μέτρα κατά Τεκτονικών στοών, ληφθέντα από κατώτερα δικαστήρια και δεν εδέχθη ως βάσιμον την περί Σιωνισμού συκοφαντίαν. Αυτός δε ούτος ο υφυπουργός Εσωτερικών εδήλωσεν επί λέξει – ότι « αι τεκτονικαί οργανώσεις ΔΕΝ υπήρξαν ΠΟΤΕ Ιουδαϊκαί, αλλά ανέκαθεν περιελάμβανον μέλη ανήκοντα εις όλας τας θρησκείας, περιλαμβανομένης και της Μουσουλμανικής ». Ετέρα απόδειξις ότι τα περί Σιωνισμού είναι ανοησίαι ή κακοήθειαι είναι η ελευθέρα λειτουργία τού Τεκτονισμού εις χώρας Αραβικάς τής Μέσης Ανατολής, εις τας οποίας προσετέθη τελευταία και το Μαρόκον.

6. Ως προς την Αμερικανικήν μυστικήν υπηρεσίαν, την δυσφήμως γνωστήν με το όνομα CIA, με την οποίαν οι συκοφάνται και κακόβουλοι επειχειρούν να συσχετίσουν τους τέκτονες, θα είπωμεν ένα μόνον : ότι οι Τέκτονες ευρίσκονται όχι μεταξύ τών υπηρετών, αλλά μεταξύ τών θυμάτων της και πρώτος εξ αυτών ο αείμνηστος πρόεδρος τής Χιλής Αλλιέντε, ο οποίος ήτο επιφανής Τέκτων.

7. Τέλος επειδή και περί σχέσεων με την χούνταν γίνεται λόγος από τους αδίστακτους μυθοπλάστας, δηλούμε κατηγορηματικώς ότι ο εν Ελλάδι Τεκτονισμός, ο κατ’ εξοχήν τετιμημένος διά των φιλελευθέρων παραδόσεων αυτού, ούτε ήτο δυνατόν να έχη, ούτε και είχε ποτέ την παραμικρήν σχέσιν, πλην εκείνης τού αντιπάλου, προκειμένου να συζητηθεί, έστω και κατ’ αρχήν, μια πρότασις αμύητου περί εισδοχής του εις τον τεκτονισμόν, εζητείτο από τον υποψήφιο να δήλωση γραπτώς την γνώμη του περί των ολοκληρωτικών καθεστώτων και συστημάτων, τα οποία ώφειλε να καταδικάσει σαφώς και ανεπιφυλάκτως μετά πλήρους αιτιολογίας. Εάν – όπως συνέβη εις την πραγματικότητα – ένας εκ των εν ενέργεια τεκτόνων αξιωματικών – ένας και ΜΟΝΟΝ – εγέννετο επιόρκος προς τον Τεκτονισμόν και συνέπραξεν εις την κατάλυσιν τών λαϊκών ελευθεριών και εις την εγκαταστάσιν τής δικτατορίας, τούτο δεν δημιουργεί καμίαν απολύτως ευθύνη για τον τεκτονισμό, όπως δεν δημιουργεί και διά την Πατρίδα προς την οποίαν επίσης, εγένετο επιόρκος.

Όπως θυμούμεθα όλοι, το ραδιόφωνον είχε μεταδώσει τη χαραυγήν τής 21ης Απριλίου, ψευδέστατα, ότι « ο στρατός είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση τής χώρας », ενώ δεν ήταν ο «στρατός» αλλά μια δράξ συνωμοτών και επίορκων αξιωματικών. Κανείς δεν διεννοήθη να ταυτίση την δράκα εκείνη με τας Ενόπλους Δυνάμεις. Ούτως δεν είναι λογικόν να ταυτίση τον μεταξύ των επίορκων ΕΝΑ και ΜΟΝΟΝ αξιωματικόν, με τον Τεκτονισμό. Αυτός ο ισχυρισμός θα ήτο καθαρός παραλογισμός.

Όσοι παραλογίζονται και συκοφαντούν τον Τεκτονισμόν, ότι « έφερε την χούντα », επειδή φερ’ ειπείν ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός ήτο εν ενέργεια Τέκτων, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν, με την ιδίαν σχιζοφρένεια, την άποψιν ότι επειδή ο Παττακός ήτο Κρητικός, η …Κρήτη έφερε την χούνταν…

Ως προς τα άλλα ονόματα αξιωματικών τής Χούντας, τα οποία αναφέρουν οι συκοφάντες, είναι ψευδή και απολύτως φανταστικά. Το αυτό ισχύει και διά τα ονόματα υπουργών τής Χούντας, διά τα οποία εις τινάς μεν περιπτώσεις εφαρμόσθη η κακό βουλος μυθολογία και εις άλλας η ασύγγνωστος επιπολαιότης τής συνωνυμίας.

Τέσσερα σχετικά παραδείγματα :

1. Είδαν σε κάποιο παλαιό τεκτονικό περιοδικό το όνομα Θ. Παπακωνσταντίνου. Χωρίς να εξετάσουν διόλου αν το «Θ» εσήμαινε Θεόδωρος, Θεόφιλος, Θεοφάνης, Θεοχάρης, Θωμάς, Θαλής κ.λ.π., είπαν «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» να σημαίνει Θεοφύλα κτος και να είναι ο εκ της δημοσιογραφίας προερχόμενος υπουργός παιδείας επί επτα ετίας, ενώ ο περί ου πρόκειται, ενυπογράφως και δημόσια έχει δηλώσει ότι ούτε είναι τέκτων, ούτε και έχει την διάθεσιν να γίνη ( όπως είναι δικαίωμά του ).

2. Είδαν το όνομα Δ. Τσάκωνας, και απεφάσισαν ότι δεν υπάρχει άλλος Τσάκωνας εν Ελλάδι, παρά μόνο επί Χούντας υπουργός Πολιτισμού.

3. Έφθασαν στο σημείο, ιδόντες ότι υπάρχει Τέκτων ονομαζόμενος Γεώργιος Παπαδό πουλος ( όνομα συνηθέστατο εν Ελλάδι, αφού υπάρχουν μόνον εις τον τηλεφωνικό κατάλογο Αθηνών…370 Γεώργιοι Παπαδόπουλοι ! ) και απεφάσισαν ότι είναι ο πρωτο στάτης της δικτατορίας, πράγμα βεβαίως αναληθέστατον !

4. Ούτε τη μνήμη τών νεκρών δεν εσεβάστη η αχαλίνωτος φαντασία τών τεκτονοφάγων, η οποία τον Ύπατον Ταξιάρχην τού Φιλοσοφικού Τεκτονισμού Δημήτριον Ιωαννίδην (εν τη κοινωνία Γενικόν διευθυντή τού Χημείου τού Κράτους) θανόντα την 17ην Δεκεμβρίου του 1970, τον θέλει να είναι… ο πρώην αργηγός της ΕΣΑ… διά να τον παρουσιάσουν και αυτόν Τέκτονα !…Αλλά και διά της μεθόδου τής αφαντάστου γελοιότητος επέχειρησαν να συκοφαντήσουν τον Τεκτονισμόν. Το γνωστό «πουλί» τής 21ης Απριλιου εθεωρήθη από τους υστερικούς τού αντιτεκτονισμού ως... τεκμήριον σχέσεων τής Χούντας με τον Τεκτο νισμόν, διά λόγον ότι ο Τεκτονισμός χρησιμοποίησε προ 166 ετών τον μυθολογικό Φοίνικα ως σύμβολο τής προσδοκόμενης αναστάσεως τού Ελληνικού Έθνους υπέρ της οποίας ήρχισεν εργαζόμενος, δέκα (10) ολόκληρα έτη προ του 1821. Αλλά ο τεκτονικός Φοίνιξ έγινε, εν συνέχεια έμβλημα τού επίσημου Ελεύθερου Ελληνικού κράτους, αποτυ πούμενον επί της σφραγίδος και των νομισμάτων, αργότερα δε έγινε και το επίσημον έμβλημα της πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας, του 1927.

Το κορύφωμα της γελοιότητος ήτο ο ισχυρισμός ότι αι σχέσεις Τεκτονισμού και Χούντας «απεδεικνύετο» με τα κοπέντα νομίσματα το θέρος του 1973, όταν η Χούντα απεφάσισε να φορέσει και τον σκούφον της δημοκρατίας, καθότι κάτω από το « πουλί » των νομισμ άτων διεκρίνοντο πέντε γράμματα τα οποία οι φαντασιόπληκτοι τα εδιάβασαν ως ΙΣΤΙΝ και τα ερμήνευσαν ως…Πρώτη στοά Ιονίων νήσων. Ενώ τα γράμματα, ήσαν Ι. ΣΤΙΝ, και εσήμαιναν…Ιωαν. Στίνης, που ήτο το όνομα του παρά τη Τραπέζη τής Ελλάδος χαράκτου !

8. Εν κατακλείδι, θεωρούμεν ότι ειδικώς οι εν Ηρακλείω Κρήτης κινηθέντες εναντίον τού Τεκτονισμού, δεν εκακοποίησαν μόνο την αλήθεια, δεν επεριφρόνησαν μόνον τη νοημμο σύνη του λαού, αλλά προέβησαν και εις συκοφαντικήν δυσφήμισιν τού Τεκτονισμού, κατά παραγνώρισιν τών μεγάλων πατριωτικών του τίτλων, όχι μόνο διά την ελευθερίαν τής Ελλάδος, αλλά και αυτής ταύτης της Κρήτης, εις της οιποίας τας επαναστάσεις του 1868 και 1881 υπάρχει σπουδαία τεκτονική συμμετοχή και των Ελλήνων, αλλά και Γάλλων και Αμερικάνων. Και αυτό είναι, κατά τον Ξενοφώντα, αχαριστία, « της οποίας πάσα αναι σχυντία έπεται ». Και είναι, αληθώς, αναισχυντία, να ευρεθούν άτομα, τα οποία βάλλουν κατά του Τεκτονισμού, ο οποίος είχε μεταξύ των άλλων, την υψίστην τιμήν να περιλαβει εις τας τάξεις του ένα μεγάλο Εθνάρχη σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, έναν μεγάλο Πατριάρχη σαν τον Μελέτιον Μεταξάκην, και ένα μεγάλο συγγραφέα σαν τον Καζαντζάκη.

Ως προς ημάς, ενήμεροι περί του ότι κατά την πορείαν μας προς το Φως θα διασταυρού μεθα με εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας, φανατισμού και αμάθειας ( προ παντός αμάθειας ), αλλά και ικανοποιημένοι εκ της εκτιμήσεως, διά της οποίας περιβαλλόμεθα από φωτισμένους άνδρας και την πλειοψηφίαν τού προοδευτικού λαού, θα προχωρήσωμεν εις την οδόν τού καθήκοντος. Με πίστην και εμμονήν ακράδαντον εις τα ψηλά ιδεώδη μας, με γαλήνη και αταραξία, αλλά, εν ταυτώ, και με χριστιανικήν επιείκειαν προς τους υβρίζοντας, τους συκοφαντούντας και καταρώμενους ημάς, ακριβώς όπως μας εδίδαξεν ο διδάσκαλος και Σωτήρ ημών, ο Θεάνθρωπος τής Ναζαρέτ, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός (Ματθ. ε΄ 44), ον λατρεύομεν και προσκυνούμεν “ἐν ὃλῃ ἡμῶν τῇ καρδίᾳ και έν ὃλῃ τῇ διανοίᾳ”, ( Ματθ. κβ΄ 37 ) ».

Αθήναι 15 Φεβρουαρίου 1977

εκ της Γενικής Γραμματείας τής

Μεγάλης Στοάς τής Ελλάδος

I<>S