DION FORTUNE (1890 - 1946)

Η Violet Mary Firth όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε την 6η Δεκεμβρίου 1890, στο Μπρυν-ι-Μπία, του Χλαντούντνο, της Βόρειας Ουαλίας. Η οικογένειά της από νωρίς προσηλυτίσθηκε στο δόγμα «Επιστήμη του Χριστού» (ένα δόγμα το οποίο επικεντρώνεται στη θεραπεία των ασθενειών δια της πίστεως) στο οποίο επικεντρώθηκε κυρίως η μητέρα της. Η Violet Mary Firth γράφτηκε στο Κολλέγιο Φυτοκομικής Στάντλυ στο Γουόργουικσαϊρ. Εκεί, εμφανίσθηκαν τα πρώτα της συγγραφικά χαρίσματα.

Μετά από μία σύγκρουσή της με την Διευθύντρια εγκατέλειψε το ίδρυμα και όταν της το ανακοίνωσε, εκείνη της επιτέθηκε λεκτικά. Το γεγονός αυτό η Violet Mary Firth μετά από χρόνια το απέδωσε ως μία ψυχική επίθεση εις βάρος της, επίθεση η οποία σύμφωνα με μεταγενέστερες διηγήσεις της, την άφησε διανοητικό και σωματικό ράκος για τρία χρόνια. Μετά το συμβάν, οι γονείς της την πήραν από το Κολλέγιο Στάντλυ. Πέρασε αρκετός καιρός για να συνέλθει από αυτήν την ανηλεή παραβίαση της θελήσεώς της. Αυτό ήταν το γεγονός που την ώθησε να μελετήσει ψυχολογία και τελικά, γράφτηκε στην Ψυχιατρική Κλινική του Λονδίνου. Τότε ήρθε σε επαφή με την Θεοσοφική Εταιρεία, που ήταν δίπλα στην σχολή της.

Μία μέρα, γεμάτη άκρατη περιέργεια, παρακολούθησε μία διάλεξη στο κέντρο αυτό περί πνευματικής τηλεπάθειας. Ήταν μεγάλη η κατάπληξη της Violet, όταν διαπίστωσε ότι μέσω μίας σειράς πειραματισμών οι οποίοι περιελάμβαναν προβολές με τη μορφή της σκέψης, ήταν ικανή να ερμηνεύσει τις εικόνες τις οποίες έστελνε νοητικά ο ομιλητής.

Τότε ήρθε σε επαφή με τον χαρισματικό και μυστηριώδη Ιρλανδό Μοριάρτυ. Φημιζόταν ότι διέθετε βαθιά γνώση των απόκρυφων ζητημάτων. Στο διαμέρισμά του, έγιναν μάρτυρες διαφόρων φαινομένων. Η μυστικιστική γνώση και οι πρακτικές του Μοριάρτυ ξύπνησαν κάτι μέσα στη νεαρή Βάιολετ Φερθ. Εργαζόμενη στο εργαστήριό της, άρχισε να αναπτύσσει τις δικές της έμφυτες ψυχικές δεξιότητες και να βλέπει οράματα. Οι εμπειρίες αυτές την οδήγησαν στη βιβλιοθήκη της Θεοσοφικής Εταιρείας και τα γραπτά της Άννι Μπέζαντ, πρώην βοηθού της Μπλαβάτσκυ και νυν Προέδρου της Θεοσοφικής Εταιρείας. Στην

Αρχαία Σοφία βρήκε αναφορές στην Αδελφότητα της Μεγάλης Λευκής Στοάς και στην ιεραρχία των μυστών οι οποίοι επιτηρούν την ανέλιξη της ανθρωπότητας. Το έργο αυτό ανέφερε ότι όλοι όσοι αναζητούν αυτούς τους Διδασκάλους θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Αυτή η ιδέα άγγιξε την Violet Mary Firth.

Στα 1919 έγινε μέλος ενός αποκρυφιστικού τάγματος το οποίο διοικούσε ο Θίοντορ Μοριάρτυ. Ηταν ο πρώτος της εσωτερικός δάσκαλος και ο άνθρωπος του οποίου οι αποκρυφιστικές μέθοδοι και ιδέες επρόκειτο να την επηρεάσουν έντονα, Αργότερα την ίδια χρονιά μυήθηκε στο Ναό Άλφα και Ωμέγα του Άστρου του Πρωινού (Stella Matutina) – άλλοτε γνωστό ως το πρωτοπόρο Αγγλικό τάγμα μαγείας Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής.

Εκείνη την περίοδο η Violet Mary Firth υιοθέτησε το απόφθεγμα Deo Non Fortuna (το οποίο ήταν και απόφθεγμα της οικογένειας Φερθ) - από το Θεό, όχι από τύχη – ως το μαγικό της όνομα Dion Fortune.

Σύντομα απογοητεύτηκε από την Χρυσή Αυγή και τις μαγικές πρακτικές της,. Ωστόσο, μέσα στο Τάγμα βρήκε βοήθεια και υποστήριξη σε μία παλιά οικογενειακή φίλη, τη Μέιγια Κέρτις-Γουέμπ, η οποία ήταν παρούσα στις πρώτες πειραματικές προσπάθειες της Ντίον Φόρτσιουν ως διάμεσο επικοινωνίας (μέντιουμ), μία ικανότητα την οποία ανέπτυξε και διατήρησε μέχρι το θάνατό της. Μία βραδυά, το 1922, στο Τσάλις Γουέλ, του Γκλάστονμπερι, η Ντίον Φόρτσιουν συνάντησε τον Τσαρλς Τόμας Λάβντεϊ, ανώτερο στέλεχος της επιχείρησης των τραμ του Λονδίνου. Μολονότι ήταν περίπου δεκαέξι χρόνια μεγαλύτερός της, αμέσως συνδέθηκαν και από τότε οι ζωές τους ενώθηκαν και στις αποκρυφιστικές τελετουργικές εργασίες.

Το 1924, η δική της εσωτερική ομάδα ανέγειρε ένα οίκημα απόμαχων αξιωματικών του στρατού στους πρόποδες του βράχου του Γκλάστονμπερι, ονομάζοντας το χώρο Τσάλις Όρτσαρντ (Οπωρώνας του Δισκοπότηρου). Αυτό το οίκημα απετέλεσε την πρώτη έδρα της Αδελφότητας του Εσωτερικού Φωτός, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Κοινωνία του Εσωτερικού Φωτός.

Το 1927 αντιμετώπισε προβλήματα μέσα στο Τάγμα Άλφα και Ωμέγα, με την πρωθιέρεια Μόινα Μάδερς, μία χαρισματική αποκρυφίστρια, ψυχικό άτομο, γνώστρια της τελετουργικής μαγείας και σύζυγο του Μακγκρέγκορ Μάδερς, ενός από τους ιδρυτές της Χρυσής Αυγής. Αλλα προβλήματα προέκυψαν με την έκδοση των ιστοριών της Φόρτσιουν «Τα Μυστικά του Δρ. Τάβερνερ» και ακόμη περισσότερο με την δημοσίευση άρθρων που μετέπειτα εκδόθηκαν ως «Υγιής Αποκρυφισμός». Το 1927 ήταν επίσης η χρονιά που η Ντίον Φόρτσιουν εξέδωσε το πρώτο της αποκρυφιστικό μυθιστόρημα, «Ο Δαιμονικός Εραστής». Το 1928 κυκλοφόρησε το πρώτο της μη φανταστικό αποκρυφιστικό εγχειρίδιο «Τα Εσωτερικά Τάγματα και το Έργο τους» και αμέσως μετά το «Η Εκπαίδευση και το Έργο ενός Μυημένου». Το 1930 εκδόθηκε το «Ψυχική Αυτοάμυνα», ίσως το πιο γνωστό της έργο.

Στο βιβλίο της «Η Μυστική Καμπάλα», εκδόθηκε το 1936. Το «Κοσμικό Δόγμα» που ακολούθησε απευθυνόταν περισσότερο σε μυημένους. Είχε ληφθεί μέσω πνευματικής

επικοινωνίας και προοριζόταν περισσότερο για διαλογισμό παρά ως απλό εγχειρίδιο μαγείας. Ωστόσο, αυτό το βιβλίο αποτελεί τη βάση της αποκρυφιστικής της εργασίας, το οποίο η ίδια χαρακτήρισε κάποια στιγμή ως αναβίωση των αρχαίων Μυστηρίων.

Στα ευρείας γκάμας και συχνά εντυπωσιακά αποκρυφιστικά της μυθιστορήματα, όπως τα «Ο Τραγοπόδαρος Θεός» (1936), «Ο Φτερωτός Ταύρος» (1936) και «Η Ιέρεια της Θάλασσας»(1938), συναντάμε πάλι λεπτομέρειες πρακτικής εσωτερικών τυπικών και γνώσεων.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 η «Κοινωνία του Εσωτερικού Φωτός» εγκαταστάθηκε σε ένα οίκημα στο Κουήνσμπορο, του Μπέισγουοτερ, στο Λονδίνο, το οποίο παρείχε κατάλυμα σε κάποια μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ντίον Φόρτσιουν και του συζύγου της Δρ. Πένρυ Έβανς. Ο «Οπωρώνας του Δισκοπότηρου» ήταν πλέον επίσημα το άδυτό τους για διαλογισμό. Από τότε, η Κοινωνία έγινε μία υψηλού επιπέδου μυητική σχολή και παρείχε εντυπωσιακές και ποικίλες διαλέξεις αποκρυφισμού, αρκετές από τις οποίες ήταν της ίδιας της Ντίον Φόρτσιουν. Ο Άλιστερ Κράουλυ παρακολούθησε μερικές διαλέξεις περί τα τέλη του 1930. Λίγα χρόνια αργότερα η Ντίον πήγε να συναντήσει τον Κράουλυ και ξεκίνησαν να αλληλογραφούν.

Στα τέλη του 1945 η Ντίον Φόρτσιουν αισθάνθηκε μία αδιαθεσία και τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου του 1946 μπήκε στο νοσοκομείο του Μίντλσεξ, στο Λονδίνο, με λευχαιμία. Λίγες μέρες αργότερα, την 6η Ιανουαρίου του 1946, πέθανε σε ηλικία 55 ετών και ενταφιάστηκε στο Γκλάστονμπερι.

Εγραψε τα:

1. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

2. Ο ΦΤΕΡΩΤΟΣ ΤΑΥΡΟΣ

3. Ο ΤΡΑΓΟΠΟΔΑΡΟΣ ΘΕΟΣ

4. Ο ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ

5. ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ

6. ΨΥΧΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

7. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

8. ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ

9. Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ- ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ

ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑΣ

10. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΜΥΗΜΕΝΟΥ

11. ΑΡΧΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ

12. Η ΙΕΡΕΙΑ ΤΗς ΘΑΛΑΣΣΑΣ

13. ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΔΟΓΜΑ

14. ΥΓΙΗΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

15. Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ

16. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

17. Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑ

18. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ, (Dion Fortune & Gareth Night)

Πηγη : www.misraimmemphis.org